Συγχαρητήρια, κ. Εισαγγελέα.
Δεν είμαι από εκείνους που έχουν τυφλή εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη, όπως δεν έχω τυφλή εμπιστοσύνη σε τίποτα. Ένας πεσσιμιστής είμαι. Ένας πεσσιμιστής που περιμένει, όμως.
Απόλυτη δικαιοσύνη δεν ευελπιστώ να δω. Παρ' όλα αυτά δεν έχω χάσει εντελώς τις ελπίδες μου για απόδοση Δικαιοσύνης σε θέματα που αφορούν την προστασία τής ζωής και την ανελέητη τιμωρία εκείνων που παραβαίνουν τούς σχετικούς νόμους για την προστασία της.
Είναι δύσκολη η απόδοση Δικαιοσύνης σε όλες τις περιστάσεις. Πώς όμως θα περιμένουμε τιμωρία τών ενόχων για οικονομικά εγκλήματα λ.χ., αν πρώτα δεν εξασφαλιστεί η τιμωρία τών ενόχων απέναντι στη ζωή; Πώς θα σταματήσει να πλανάται πάνω από την Ελλάδα η πεποίθηση πως ό,τι και να γίνει, θα περάσει ατιμώρητο; Πώς θα σταματήσει η Δικαιοσύνη να είναι ...καταδικασμένη στη συνείδηση τών Ελλήνων;
Από κάπου πρέπει ν' αρχίσει κανείς. Προφανώς από την προς όλους έμπρακτη διαβεβαίωση πως "Κύριοι, μέχρι εδώ ήταν. Δεν δικαιούται κανείς, πολύ περισσότερο οι τηρητές τής Τάξης, ούτε καν να θέτει σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή".
Στην Άμφισσα, κ. Εισαγγελέα, ίσως κάνατε την αρχή.