Ο Θεός Ιαχβέ ξύπνησε, πρέπει να ήταν 2-3 ώρες πριν την αυγή, και είδε τον Αδάμ να χαϊδεύεται μέσα στον ύπνο του με μια ευφορία ζωγραφισμένη στο κοιμισμένο του πρόσωπο. Σκέφτηκε "τον άμοιρο...γυναίκα πάντως εγώ τού έδωσα όμορφη. Τι άλλο θέλει;"
Ο Θεός Ιαχβέ την εποχή εκείνη είχε δώσει σύντροφο στον Αδάμ, την Άβα, την οποία όμως, με την πάροδο τού χρόνου, ο Αδάμ βαρέθηκε και δεν τού έκανε πια καμμία εντύπωση. Στα όνειρά του ερχόταν μια άλλη γυναίκα και καθόταν στο στήθος του, μουρμουρίζοντας και σκουντώντας τον στα πλευρά.
Ουσιαστικά τον βασάνιζε αλλά εκείνος παρακαλούσε κάθε βράδυ, πριν κοιμηθεί, να εμφανιστεί στον ύπνο του αυτή η ασχημούλα και γκρινιάρα γυναίκα-την ερωτεύτηκε προφανώς. Την ερωτεύτηκε σε τέτοιο βαθμό που, μόλις το όνειρο άρχιζε, ο Αδάμ χαϊδευόταν κι εκείνο το βάρος και ο πόνος στο πλευρό γίνονταν όχι μόνο ευχαρίστηση αλλά και πόνος μαζί (αργότερα αυτό το μείγμα πήρε το όνομα "ηδονή").
Μια νύχτα ο Ιαχβέ, σε ένα βαθύ ύπνο τού Αδάμ έβαλε δίπλα στον Αδάμ το παραλλαγμένο σώμα τής Άβα, ώστε να μοιάζει με τη γυναίκα τών ονείρων (αργότερα ο Αδάμ την ονόμασε Εύα). Η χαρά τού Αδάμ ήταν διπλή: Απαλλάχτηκε από την Άβα, απέκτησε και την Εύα.
Η Εύα, με τον καιρό έγινε το ίδιο βαρετή...ίσως και περισσότερο. Άρχισαν τα παράπονα τού Αδάμ προς τον Ιαχβέ: Αλλαγή, ακόμη κι αν επρόκειτο για επιστροφή στην πρώτη σύντροφο!
Τέτοια πισωγυρίσματα, ο πονηρός θεός δεν επρόκειτο να τα δεχτεί από τον ασήμαντο Αδάμ και με στόμφο τον κατακεραύνωσε:
"Αυτή είναι η γυναίκα για σένα και την έπλασα από το πλευρό σου-είναι φτιαγμένη από σένα!"
Και για να τελειώνει μια για πάντα, τον ρώτησε: "μα πραγματικά είσαι αποφασισμένος, κάθε φορά που θες άλλη γυναίκα, να χάνεις ένα κομμάτι από το κορμί σου;"