Είμαστε όλοι ποιητές

Όμορφη δραστηριότητα η ενασχόληση με την καλλιτεχνία, ιδιαίτερα για ιδιοσυγκρασίες που αισθάνονται ότι έχουν να προσφέρουν στον τομέα αυτόν αλλά το επάγγελμά τους, οι υποχρεώσεις τους, η ζωή γενικά δεν τους το επέτρεψαν ακόμα. Ίσως νιώθουν ότι δεν θα έχουν ποτέ την δυνατότητα να το κάνουν.
Άλλοι πάλι, με το πέρασμα του χρόνου, έχουν συγκεντρώσει υλικό το οποίο είτε θέλουν απλώς να εκθέσουν σε άλλους είτε αποσκοπούν σε κάποια μελλοντική έκδοση ενός βιβλίου. Εμφανίζονται τότε τα διάφορα ιστολόγια τα οποία είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να εκθέσει κάποιος τη δουλειά του σε άλλους, να ακούσει γνώμες τρίτων, επαίνους ή χλεύη, για να μιλήσουμε για τις ακραίες καταστάσεις.
Εδώ κάπου αρχίζει όμως κάτι επικίνδυνο κατά τη γνώμη μου. Οι ελέγχοντες αυτούς τους ιστοχώρους προκειμένου να κρατήσουν τα μέλη τους , τα ντοπάρουν δημιουργώντας τους την ψευδαίσθηση πως είναι τάχα ...γεννημένοι ποιητές ή -αν δεν είναι γεννημένοι- θα γίνουν μεγάλοι ποιητές.
"Πολύ όμορφο..." , "Με άγγιξε..." , "Όμορφες εικόνες..." ,"Υποκλίνομαι στην τέχνη σου..." , "Γίνεσαι όλο και καλύτερος..." είναι μερικές κλισέ εκφράσεις που χρησιμοποιούν για να γλείψουν τα αυτιά των επίδοξων ποιητών, μερικοί των οποίων είναι έφηβοι ακόμα και τα μυαλά τους παίρνουν εύκολα αέρα. Χρειάζεται να το πούμε πως ένα από τα πλέον εθιστικά ναρκωτικά είναι ο συνεχής έπαινος ;  Όταν σε απορρίπτουν όλοι, πού θα πας να "πάρεις τη δόση σου" της αυτοεκτίμησης ;
Μα βέβαια... εκεί που αφθονεί η πρέζα του "δαφνοστεφανωμένου ποιητού" ,του "επίτιμου συγγραφέα", του επίδοξου γραφιά που θα καθιερωθεί από τους εκδοτικούς οίκους που τάχα ψαρεύουν σ' αυτούς τους ιστότοπους για να βρουν τα νέα ταλέντα της Ελλάδας.
Και τι κακό υπάρχει σ' αυτό;
Ένα και πολύ σοβαρό: η ώρα της αλήθειας , η ώρα που ο ανήλικος κυρίως, θα ανακαλύψει πως δεν ήταν ο ποιητής που όλοι θα έπεφταν στα πόδια του,  η ώρα που το μέλος θα συνειδητοποιήσει ότι έπαιρνε τα "μπράβο" γράφοντας πολύ "ωραία ποιήματα" χωρίς κανείς να του πει "Φίλε μου, είσαι ανορθόγραφος, σκοτώνεις τη γλώσσα, μας έβγαλες το μάτι! ".
Θα καταρρεύσει γι' αυτον το σύμπαν , ίσως. Μετά... μια μεγάλη απογοήτευση, πιθανόν μια κατάθλιψη έρχεται πάνω του ολοταχώς.
Ε και τι έγινε, μωρέ; Οι ιστοχώροι να είναι καλά και αυτοί οι απίστευτοι τύποι που τουςδιαχειρίζονται.
Ρίχνουν κάτι γέλια όταν διαβάζουν τα έργα των ...ταλαντούχων μελών τους !

Διάβασα - Δανείστηκα : ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ / ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ

ΓΟΝΕΙΣ: ΒΑΣΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

• Η πλειοψηφία των γονέων μαθητών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης εμφανίζουν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό στοιχεία ξενοφοβικής συμπεριφοράς και απόψεις που απέχουν πολύ των εννοιών της ισότητας και του σεβασμού της διαφορετικότητας στην ελληνική κοινωνία.
• Το 51,7% δηλώνει ότι η παρουσία των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία τους προκαλεί ανησυχία και το 16,2% των γονιών δηλώνει ότι η παρουσία των ξένων τους ενοχλεί. Αδιάφορο εμφανίζεται το 17,1% ενώ μόνο ο ένας περίπου στους 10 γονείς (11,6%) δηλώνει ότι η νέα αυτή πολυπολιτισμική πραγματικότητα του φαίνεται ενδιαφέρουσα
• Μόνο ο ένας στους έξι γονείς θεωρεί ότι οι αλλοδαποί μετανάστες που ζουν μόνιμα στην χώρα μας πρέπει να μπορούν να παραμείνουν και να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους Έλληνες. Για το 7,1% οι αλλοδαποί που μένουν στην χώρα δεν θα πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους Έλληνες. Το 62,3% πιστεύει ότι θα πρέπει να φύγουν όσοι δεν είναι αναγκαίοι ή νόμιμοι, ενώ το 11% τάσσεται υπέρ της άμεσης απέλασης δηλώνοντας ότι πρέπει να πάνε όλοι πίσω στην χώρα τους.
• Οι ξενοφοβικές αντιλήψεις σχετικά με την παρουσία των μεταναστών που ζουν μόνιμα στην Ελλάδα, μεταφέρονται και στον τρόπο που οι γονείς αντιμετωπίζουν την φοίτηση αλλοδαπών μαθητών στα ελληνικά σχολεία. Η προβολή των στερεοτυπικών χαρακτηριστικών του "αλλοδαπού μετανάστη" - όπως αυτή κυριάρχησε στην χώρα μας την τελευταία δεκαετία στους μικρούς μαθητές από άλλες χώρες είναι προφανής. Η σχολική κοινότητα γίνεται αυτόματα αντιληπτή ως μια μικρή κοινωνία στην οποία μεταφέρονται αυτούσια τα χαρακτηριστικά της μεγάλης, συμπεριλαμβανόμενης και της απειλής από κάθε τι διαφορετικό.
• Ως φυσιολογικό γεγονός σχολιάζουν την παρουσία των παιδιών των μεταναστών στα σχολεία της χώρας μας το 42,6% των γονέων, ενώ ως θετικό γεγονός κρίνεται από το 11%
  Αντίθετη άποψη εκφράζει το 42% των γονέων. Για το 34% η παρουσία των ξένων θεωρείται μάλλον αρνητικό γεγονός ενώ το 8% πιστεύει ότι η συνύπαρξη αυτή συνιστά απειλή.
• Μόνο οι 4 στους 10 γονείς πιστεύουν ότι τα παιδιά των αλλοδαπών στην Ελλάδα θα πρέπει να μπορούν να γράφονται σε οποιοδήποτε ελληνικό σχολείο.
  Η πλειοψηφία των γονέων πιστεύει ότι θα πρέπει να γράφονται μόνο σε ειδικές τάξεις / τμήματα για αλλοδαπούς (29,2%) ή σε άλλα σχολεία που θα είναι ειδικά και μόνο για παιδιά αλλοδαπών.
• Ο ένας στους δυο γονείς (50,5%) δηλώνει ότι θα τον ενοχλούσε εάν στο σχολείο που πηγαίνει το παιδί του φοιτούσε σημαντικός αριθμός αλλοδαπών μαθητών. Μάλλον δεν θα τους ενοχλούσε δηλώνει το 14,1%, ενώ σίγουρα δεν θα τον ενοχλούσε δηλώνει ο ένας στους τρεις (34,3%).
• Το ποσοστό της ενόχλησης αυξάνεται όταν η ερώτηση αφορά στη φοίτηση αλλοδαπών μαθητών στην ίδια τάξη με το παιδί τους, και στην περίπτωση αυτή κυμαίνεται στο 54%.
• Οι οχτώ στους δέκα γονείς που συμμετέχουν στην έρευνα (78,9%) δήλωσαν ότι ήδη στο σχολείο του παιδιού τους φοιτούν και παιδιά αλλοδαπών.
• Παρά τη διάχυτη ανησυχία, στην ερώτηση "αν η παρουσία των παιδιών αυτών έχει δημιουργήσει κάποια προβλήματα στην σχολική κοινότητα" οι οχτώ στους δέκα γονείς απάντησαν αρνητικά (79,4%). Το 3,1% δήλωσε ότι δεν γνωρίζει και το 17,5% απάντησε καταφατικά.
• Τα προβλήματα που σύμφωνα με τους συγκεκριμένους γονείς δημιουργούν στη σχολική κοινότητα οι αλλοδαποί μαθητές είναι -με σειρά συχνότητας αναφορών -τα εξής : φασαρίες, βία, επιθετικότητα (41%), καθυστερούν την πρόοδο των μαθημάτων, μαθησιακά προβλήματα (40,2%), κλοπές (10,3%), άλλη νοοτροπία, προβλήματα ένταξης (10,3%), υγιεινή, αρρώστιες (2,8%).
• Οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν για την καλύτερη ένταξη των αλλοδαπών μαθητών στην σχολική κοινότητα είναι, σύμφωνα με τους γονείς, κατά προτεραιότητα, η καλύτερη κατάρτιση των εκπαιδευτικών στο ζήτημα της εκπαίδευσης των αλλοδαπών μαθητών (31,4%) και η συχνότερη επαφή / συνεργασία δασκάλων με τους αλλοδαπούς γονείς (28,8%). Ακολουθούν οι ενέργειες ευαισθητοποίησης των γονέων (16,3%) και των παιδιών (13,9%).
• Οι ενέργειες αυτές αποκτούν, για τους γονείς, ιδιαίτερη σημασία αφού το 83% πιστεύει ότι την επόμενη πενταετία ο αριθμός των αλλοδαπών μαθητών στα σχολεία της χώρας θα αυξηθεί.
• Μόνο ο ένας στους τρεις γονείς (32,4%) θα συμφωνούσε εάν ένας αλλοδαπός μαθητής αριστεύσει στο σχολείο του να σηκώσει την Ελληνική σημαία στις εθνικές εορτές. Το 57% δηλώνει αντίθετο με μια τέτοια πράξη, το 5,5% αδιάφορο και 5,1% δεν παίρνει σαφή θέση.
• Μικρότερες καταγράφονται οι αντιδράσεις των γονέων μπροστά στο ενδεχόμενο σύναψης στενών φιλικών σχέσεων των παιδιών τους με παιδιά άλλης εθνικότητας ή θρησκεύματος χωρίς ωστόσο να εμφανίζεται συνολική αποδοχή.
  Ένας στους πέντε γονείς (21,1%) επιθυμεί σύναψη φιλικών σχέσεων του παιδιού του με παιδί άλλου θρησκεύματος, το 12,3% δεν επιθυμεί σχέσεις με παιδί άλλης εθνικότητας και το 7,7 δεν επιθυμεί φιλικές σχέσεις του παιδιού του με παιδί άλλου χρώματος.
• Οι απόψεις και στάσεις των γονέων όσον αφορά στην παρουσία αλλοδαπών μαθητών στα ελληνικά σχολεία εμφανίζουν διαφοροποιήσεις που σχετίζονται κυρίως με το εκπαιδευτικό / μορφωτικό τους επίπεδο, την βαθμίδα εκπαίδευσης των παιδιών τους και το εάν τα παιδιά τους φοιτούν σε δημόσιο ή ιδιωτικό σχολείο.
• Η ξενοφοβία -σύμφωνα με συγκριτική ανάλυση των στοιχείων της έρευνας- εμφανίζεται να είναι αντιστρόφως ανάλογη με το επίπεδο μόρφωσης των γονέων. Όσο αυξάνεται το εκπαιδευτικό επίπεδο των γονέων, τόσο μειώνονται και οι ξενοφοβικές αντιλήψεις.
• Χαρακτηριστικό είναι ότι οι γονείς με στοιχειώδη μόρφωση ενοχλούνται από την ύπαρξη των μεταναστών στην Ελλάδα και θεωρούν απειλή την παρουσία των παιδιών τους στα ελληνικά σχολεία σε διπλάσιο ποσοστό απ� ότι οι γονείς με ανώτερη μόρφωση (23,1% έναντι 6,3%).
• Οι γονείς μαθητών δημοτικού εμφανίζονται να ανησυχούν και να ενοχλούνται περισσότερο από την παρουσία των αλλοδαπών μαθητών στα ελληνικά σχολεία απ� ότι οι γονείς μαθητών λυκείου και γυμνασίου και να επιθυμούν λιγότερο το δικαίωμα των αλλοδαπών μαθητών να γράφονται σε οποιοδήποτε ελληνικό σχολείο.
• Τέλος, σημαντικές διαφορές παρουσιάζονται μεταξύ των απόψεων γονέων μαθητών δημόσιων και ιδιωτικών σχολείων, όπου οι γονείς των μαθητών που φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία εμφανίζονται πιο ανήσυχοι και πιο αρνητικοί μπροστά στην νέα αυτή πολυπολιτισμική πραγματικότητα.

Vesti la giubba

Mer de jours (Μια θάλασσα μέρες)

Chaque journée de ma vie
est un poème différent
-comme la mer-
parfois chaude
parfois froide
hier calme
aujourd'hui agitée
une fois bleue
et une autre verte
mais toujours
-comme la mer-
aussi salée
et pleine de roches
De temps en temps
il y tombe une pierre
qui efface le passé
avec l` harmonie
de la géométrie joyeuse
des cercles


Ελληνική απόδοση :

Κάθε μια μέρα της ζωής μου
μοιάζει τραγούδι διαφορετικό
σαν τη θάλασσα
άλλοτε ζεστή αγκαλιά
άλλοτε κρύο κρεβάτι
τη μια γαλάζια αγάπη
την άλλη πράσινη απαντοχή

Αλλά,ταυτόχρονα,
κάθε μια μέρα της ζωής μου
σαν τη θάλασσα
είναι πάντα αλμυρή
γεμάτη κοφτερά βράχια
λίγο πολύ ταραγμένη
πολύ λίγο γαλήνια

Απο καιρό σε καιρό
πέφτει πάνω της μια πέτρα
που σβήνει τα περασμένα
με τη στιγμιαία αρμονία
της χαρούμενης γεωμετρίας
των ομόκεντρων κύκλων
που ευγενικά με φυγαδεύουν

Απειλή

Ενα κωμικό όνειρο λίγο πριν το πρωί. Ενας γελωτοποιός με άτσαλες κινήσεις,γδούποι και ποδοβολητό μέσα στ' αραιό σκοτάδι. Οι θόρυβοι μέσα στην ήσυχη νύχτα ξεπετιούνται σα σπίθες. Εξω απο το παράθυρό σου στέκει ενα πρόσωπο που δεν έχει φύλο ούτε ηλικία και περίεργο κοιταζει μέσα. Εχει μισόκλειστα τα μάτια αλλά και πάλι είναι σε θέση να δει τις επιδείξεις του γελωτοποιού. Κοιτάζεις τη μιά το πρόσωπο, την άλλη το διασκεδαστή του. Φαντάζεις όμως εσύ σαν ο πιό αστείος στα μάτια και των δύο.
Η αναστάτωση είναι μεγάλη και το δωμάτιό σου αρχίζει να δονείται. Μετά από λίγο σαλπάρεις. Το ταξίδι είναι ευχάριστο,αν κι εύκολα καταλαβαίνεις ότι δεν υπάρχει πλήρωμα και πάνω στην υδρόγειο η ρότα σου είναι σχεδιασμένη απο μια πυξίδα χωρις το "S". Νότος πιά δεν υπάρχει.
Οι γδούποι στροβιλίζονται όλο και πιό γρήγορα και σύντομα το δωμάτιό σου σπάει σαν αυγό. Εσύ,το πρόσωπο κι ο γελωτοποιός γίνεστε βορά ενός τεράστιου,εκτυφλωτικά λευκού κήτους που ακολουθεί εδώ και καιρό,σιωπηλά και ύπουλα,ένα φωταγωγημένο υπερωκεάνιο του οποίου τέλειωσαν οι ώρες της νυχτερινής πλεύσης.