20 Δεκεμβρίου, 2009

NKC




(Lyrics by Bob Russel, Music by Duke Ellington)
This lyrics are like performed by Natalie Cole

Missed the Saturday dance
Heard they crowded the floor
Couldn't bear it without you
Don't get around much anymore

Thought I'd visit the club
Got as far as the door
They'd have asked me about you
Don't get around much anymore

Oh, Darling I guess my mind's more at ease
But nevertheless, why stir up memories

Been invited on dates
Might have gone but what for
Awfully different without you
Don't get around much anymore

Παραφράζοντας

Don't Sit-in, Stand up This is a 1:51 minute recording, the file size is 1.7 MB.

Student's all over the world today are standing up for their rights and fighting for their rights, but here in America, the so-called Negro students have allowed themselves to be maneuvered under a tag of "sit-in". The word sit itself is not an honorable tag, anybody can sit, and old woman can sit, a coward can sit, a baby can sit, anything can sit, but it takes a man to stand.... Rather than to force our way into someone else's restaurant or public place that they have established, we should get our own. Once we have our own, we're respected for the fact that we can create our own. That's equality right there.

Παραφράζοντας, και φέρνοντας στα μέτρα της Ελληνικής πολιτείας (δεν λέω "κοινωνία" επειδή κάτι τέτοιο δεν υπάρχει αφού δεν υπάρχει κοινωνική συνείδηση), το παραπάνω απόσπασμα του Malcolm X, θα έγραφα:

Παγκοσμίως οι πολίτες σήμερα διεκδικούν τα δικαιώματά τους αλλά εδώ στην Ελλάδα και σ’ άλλα υπανάπτυκτα μέρη του κόσμου, οι τάχα διαμαρτυρόμενοι πολίτες, οι εξοργισμένοι διανοούμενοι, οι παραπεταμένοι, έχουν επιτρέψει στον εαυτό τους να παρασύρεται από συνδικαλιστικές αηδίες και από πρακτικές του τύπου "τελικά κάθομαι στ' αυγά μου" ή "κάθομαι και περιμένω να 'ρθουν καλύτερες ημέρες" ή "κάθομαι και τρώω αναλύοντας τις καταστάσεις".

Η λέξη "κάθομαι" από τη φύση της δεν είναι τιμητική. Όλοι μπορούν να καθονται: μια γριά, ένα μωρό, ένας δειλός...όλοι μπορούν να κάθονται.Τουναντίον χρειάζεται να είσαι ώριμος άνθρωπος για να Ίστασαι. Όλοι υφίστανται, λίγοι Ίστανται.

Αντί λοιπόν να προσπαθούμε -έλεγε ο Malcolm X- να μπούμε με το ζόρι π.χ. στο εστιατόριο κάποιου ή σε κάποιο άλλο δημόσιο χώρο όπου είμαστε ανεπιθύμητοι, είναι καλύτερο να αποκτήσουμε τους δικούς μας χώρους.

Όταν θα αποκτήσουμε τους δικούς μας χώρους θα είμαστε σεβαστοί γιατί ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ ΚΑΤΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ. Εκεί έγκειται η ισότητα. Αυτό μπορεί και να σημαίνει πως αν δε βρίσκεις ένα ιδεολογικό χώρο που να σε δέχεται αβίαστα, αναγκαστικά πρέπει να χτίσεις το δικό σου ιδεολογικό χώρο ακόμα κι αν αυτός θα περιέχει μόνον εσένα. Τότε αναβαθμίζεσαι από ον σε οντότητα.