31 Δεκεμβρίου, 2016

Οι εκδοχές τού θάρρους

Κάποτε υπήρξε ο Α.που υπέφερε από διάφορες φοβίες και κυρίως μίαν φοβίαν την οποία δεν θα φανερώσω.
- Φοβάσαι ρε αυτό το απλό πράγμα που το κάνουν όλοι; Ακόμα κι αυτός ο ντιπ (deep) μαλάκας
το καταφέρνει. Ο Γιώργης...Ο τάδε, ο δείνα και ο φιλαράκος τους!

Πολλά χρόνια πόνου ο Α. άκουγε εκείνο το "ακόμα κι αυτός ο ντιπ..." έως ότου έφτασε στην
κατάληξη "σταδιάλα!...αν δεν μπορώ να κάνω αυτό που τόσον θέλω, ας ψοφήσω...". Μια μέρα
ώρμησεν, λες κι έπαιρνε με φάπες και κλωτσιές τον φόβον του κι έκαμεν alla grande αυτό που
έτη τριάντε δεν τόλμαγεν να κάμει.
Βγήκεν νικητής και ωραίος. Και έκτοτε...και έκτοτε γαμ... και έδερνε στους κύκλους του.

Έως ότου κάποτε, εις παρέαν του ευρισκόμενος, εκεί που ωμίλουν με κάποιον φοβικόν,
έπεφταν τα επιχειρήματα απάνω στο τραπέζι: "Άντε μωρέ, πανεύκολον είναι."
- Μα ο φόβος;;; παίζει και να αποθάνω!
- Δεν παίζει...
- Παίζει να τρελαθώ από τον τρόμον!
- Δεν παίζει βρε μαλάκιστρε!
Έως ότου, εις το φινάλε, κάποιος γύρισε και κοίταξε τον Α. Και δείχνοντάς τον, είπεν προς τον φοβικόν:
Να, ακόμα κι αυτός ο μαλάκας ντιπ, κάποτε τα κατάφερε...τον πήδησεν τον φόβον! Τι άλλον καλύτερον επιχείρημα να σου βρω, καημένε;