24 Μαρτίου, 2017

Η μοίρα μου







Αίγυπτος...Ζέστη...Έρημος
Κάιρο, στη σκιά βαθμοί 38
το χώμα που πατείς, καυτό
Πού θα σταθείς εσύ;- Εκεί θα σταθώ και εγώ!
Φύλακας ο ένας τού άλλου

Και σάλπιγγες φωνακλούδες, σάλπιγγες στείρες την Αίντα  δοξολογούν
-Ποιός δεν έχει δει μιαν από τις πιο γνωστές όπερες, την Αίντα; Αυτό μού εθύμισε το όνειρο εκείνο
-Ε; ίντα; ποιαν Αίντα; Ψέλλισε ο Κρητικός
-Άινταααα!



Βρισκόμουν μπροστά στον Φαραώ, στον Φύρερ
απέναντι στον Καίσαρα, στον Κάιζερ

"Βασιλεύεις τάχα αλλά δεν άρχεις
πάει καιρός που είσα απλά ένας όρχις"
είπα σε μια έκλαμψη θάρρους
δεν θέλω να ξέρω πιά για τους τυράννους

Το είδωλο είπε αυστηρά "Μην αρχινάς τα χιλιοειπωμένα!"
- Ποιά;
- Να, τις ανόητες αυτοπαρηγοριές...πως ο βασιλιάς είναι γυμνός τάχα
- Κακοντυμένος, θα έλεγα και χοντράνθρωπος, άξεστος και αγράμματος,
ομολογουμένως ακατάλληλος να παίρνει αποφάσεις ούτε για τα βόιδια του...όχι για εμάς!

- Τότε πορέψου, εσύ και οι όμοιοί σου...Ελεύθεροι, ελεύθεροι, ελεύθεροι και κακόμοιροι!
 Ας παίρνει μόνος του καθένας την κάθε απόφασή του
 Ας άρχει όποιος πιο μακριά πετά την πέτρα, όποιος πετυχαίνει πετούμενα στον αέρα
 Όποιος χρήμα τόσο διαθέτει για να έχει κάθε μέρα μια ερωμένη και παρ' όλη την φωλιά του την λερωμένη, αυτός ας άρχει...Αυτός ας βασιλεύει, αρκεί να τον διαλέγετε εσείς!

Στο ξύπνημα, ανοίγοντας τα μάτια, θυμήθηκα αυτά που είχα δει την νύχτα. Και είχα μια διάθεση να μην κανονίζει την μοίρα μου κανείς, ούτε εγώ ο ίδιος.





Δεν υπάρχουν σχόλια: