ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Θα ήθελα να πίστευα, αν όχι να 'μουν σίγουρος πως ο χρόνος στις πολιτείες, έστω και για λίγη ώρα, θα γύριζε πίσω και θα προσγειωνόμουν μία τών ημερών σε ένα τυχαίο αεροδρόμιο. Βαλίτσες ανοιχτές, όχι μηχανήματα και ανιχνευτές μετάλλων... Μόνο έρευνα από εκείνες που σου χαλούσαν τις βαλίτσες και βιαστικά μάζευες τα πουκάμισα και τα εσώρουχα που είχαν πέσει στο πάτωμα. Σε λίγη ώρα βρισκόσουν σε ένα ταξί που σε οδηγεί στο ξενοδοχείο. Η ρεσεψιόν που ήταν υποδοχή, με μεσόκοπους ρεσεψιονίστ...μιλούσαν 4-5 γλώσσες και ήξεραν τι θέλει ο ξένος που έρχεται από την Ελλάδα, την Ιταλία, την Γαλλία...

- Πότε θα φύγετε; Πού μένετε; ΤΚ τής πόλης σας; Μην καπνίσετε στο δωμάτιο. Αφήστε μας ένα τηλέφωνό σας και e-mail address.

- Δεν έχει e-mail ακόμα ούτε καν ίντερνετ δεν έχει εφευρεθεί. Τι να την κάνεις την πόλη μου, είναι ένα επήνειο που μάλλον δεν γνωρίζεις καν. Και... τι άλλο; Α, πότε θα φύγω...Ακόμα δεν έφτασα ...πού θελεις να ξέρω;

Μ.Μ.Ε.

Οι τελευταίοι ηλίθιοι που πιστεύουν ότι τα Μ.Μ.Ε. διαμορφώνουν κοινή γνώμη είναι τα ίδια τα Μ.Μ.Ε.

INCONTRO

ΝΥΧΤΑ ΧΩΡΊΣ

Γιατί έσβησε τα φώτα όλα απόψε
και έμεινε σκυμμένος με τις ώρες;

Για λίγα λεπτά που τα ξέχασε όλα
βρέθηκε πίσω μακριά στο χρόνο
σε μια στιγμή που δεν θυμόταν

Πρόσωπα γύρω τού χαμογελούσαν
κι ας μην γνώριζε από αυτά κανένα
Είχαν καθένα τους μελωδική φωνή
ανοιγόκλειναν το στόμα δίχως λόγια

Και αυτός που απόψε έσβησε τα φώτα
γιατί ήθελε λίγο να μελαγχολήσει
να διώξει από γύρω του την ευτυχία
τα χαμόγελα αυτών που τον αγαπούσαν...

Εκείνος πάλεψε ολόκληρη νύχτα
παιδεύτηκε πολύ μα τελικά κατάφερε
μετά από ώρες
οι επισκέπτες του να αποχωρήσουν

ΤΣΙΓΚΟΣ

Κρατήσου στη θέση σου... Ισορρόπησε!

Μείνε ακίνητος, όρθιος πάνω στο ψηλό σκαμνί ή στην ακμή τού ξυραφιού
Μέχρι ν' ακουστεί το ρολάρισμα τών τυμπάνων μην κινείσαι, μην αφήνεσαι, τίποτε δεν έχει κριθεί ακόμα και είμαστε όλοι ελεύθεροι και εν αναμονή..

Η ώρα σου θα ανατείλει:
Όταν ακουστεί εκείνος ο θόρυβος που κάνει το χαλάζι πέφτοντας πάνω στην τσίγκινη οροφή με κείνον τον διαβολεμένα γρήγορο ρυθμό, όταν τραβήξεις τη θαλασσιά κουρτίνα να δεις τι κάνει θόρυβο πίσω της θα φανεί (ακόμα κι εκεί) άλλος γκρίζος τσίγκος.

Και άλλος.

Όταν θα γκρεμίζεται αυτός ο κόσμος, εσύ θα πρέπει -συνεπής- να κοροϊδέψεις τον εαυτό σου. Θα του ορκιστείς πως όλα αυτά είναι ένας υποκειμενικός, δικός σου προσωπικός πανικός. Όλα, όσα  δήθεν μεγαλοπρεπώς καταρρέουν γύρω σου, δεν είναι παρά φύλλα τσίγκου.

ΣΟΡΟΣ

Δοκιμάζω να σε σηκώσω τραβώντας σε από τους ώμους, για να σε στήσω στο πάτωμα και να σε βάλω να μείνεις καθιστή ...Να βάλω λίγα μαξιλάρια στα πλάγια σου, να μην ξαναπέσεις. Έτσι όπως νιώθω, έτσι όπως σε βρήκα, με το κρύο που κάνει στο δωμάτιο με τα ανοιχτά παράθυρα, το σωστό θα ήταν να σε αποκαλώ "πεθαμένη". Δεν μου έρχεται όμως, είναι κυνικό και άκομψο. Κάτι κυνικό χωρίς να είναι όμως άκομψο θα το προτιμούσα. Να, ας πούμε, ας σε έλεγα "νεκρή" τον υπόλοιπο καιρό που θα περάσουμε μαζί, ε...Όχι. Πολύ κρύο. Ήμασταν φίλοι, θυμάσαι;

Καθώς σε στήνω καθιστή και συ δεν μένεις στην θέση σου, θα σε χαρακτήριζα "πτώμα", αν και θυμίζει μάθημα ανατομίας.Όχι, όχι...Αργά ή γρήγορα θα πρέπει να ειδοποιήσω την αστυνομία και δεν θα ήθελα να πω "Ελάτε παρακαλώ...βρήκα ένα πτώμα". Απαξιωτικό και αποστασιοποιημένο, ψυχρό.

Πόσες λέξεις πέρασαν από το μυαλό μου...Τόσες που απόκαμα. Κάθισα δίπλα σε μια ντάνα εφημερίδες που άφηνες μαζεμένες με διάφορες ειδήσεις:
"50000 ξένοι στην Ελλάδα απρόσκλητοι φέτος"
"Επίθεση από τις Βρυξέλλες όλη νύχτα..."
"Ο Σόρος πίσω από τις μετακινήσεις πληθυσμών..."

Εύρηκα! Αυτό ήταν το όνομά σου...όχι πτώμα, νεκρή, πεθαμένη. Αυτό ήταν:  Σορός. Τι επιτυχία, τι επιβλητικό!