Διπλή ώρα

Το να ζεις με κάποιον που νομίζεις επικίνδυνα παράφρονα και που την ίδια στιγμή και εκείνος σε θεωρεί επικίνδυνα παράφρονα...θα μπορούσε να είναι αστείο ή κουραστικό. Τα πλάγια βλέμματα (αυτά τα glancing και τα leering) οι κινήσεις τών χεριών, το καμπούριασμα του σώματος...Ο ένας κοιμάται στην στάση τού "πυγμάχου" τής Πομπηίας, ο άλλος κρατά στο χέρι το τηλέφωνο σφιχτά.
Άλλος δεν κοιμάται όλη νύχτα, περνά την ώρα του στοιβάζοντας τα πιο κρυφά και πιο πολύτιμα από τα αντικείμενά τους, μια ξύλινη τουλίπα από το Άμστερνταμ, μια δεσμίδα από 100$, ένα ακριβό ρολόι, ένα κλειδί οστεοφυλακίου, ενθύμια από το Κάστρο του Μπραν.
Η ώρα που μας έδωσαν διπλή το Σάββατο στις 04.00 δεν ήταν για περισσότερο ύπνο...ήταν μια ευκαιρία για να σκεφτεί κάποιος άν αξίζει να περάσεις με άλλο τρόπο αυτή την ώρα (την διπλή ώρα ή την εξίσου ανύπαρκτη ώρα;).
Αποχωριστείτε από τέτοιες συναναστροφές...αυτό ήταν το νόημα τής διπλής ώρας που μας χαρίστηκε το Σάββατο. 

Οι ενέργειες του θυρωρού

Όλο βιασύνη μέσα στο φρεσκοσιδερωμένο πουκάμισό του και με το χτενισμένο μαλλί του να λικνίζεται, κοιτάζει δεξιά και αριστερά ο κ. Μ. Ντάγκλας. Έως ότου φτάνει στην πόρτα τού ασανσέρ...σαν κάτι να ψάχνει. Το διπλανό βοηθητικό ασανσέρ αργεί συνήθως, παρ' όλα αυτά περιμένουν υπομονετικά εκεί 4 γυναίκες. Ο θυρωρός τα βλέπει αυτά πολύ τακτικά. Στο τέλος οι 3 γυναίκες παίρνουν το βοηθητικό ασανσέρ ενώ η τέταρτη πλησιάζει τον Μάικλ και μπαίνει μαζί του σπρώχνοντάς τον. 1ος όροφος : στοματικός έρωτας, 2ος : στα 4, 3ος: πρωκτικός, 4ος κάτι περίεργο...κ.ο.κ. Η κυρία κείται πρηνής μέσα στον θαλαμίσκο.
Για νιοστή φορά ο επιμελής θυρωρός μας εκτελεί ταχέως τις δέουσες ενέργειες ώστε ο θαλαμίσκος να επιστρέψει στο ισόγειο. Ο κ. Μ. κατά πάσα πιθανότητα θα πρέπει να επιστρέψει στο γραφείο του.

Capri...Capri...

Τι ποιητής ήταν

- Πολλοί ήταν αυτοί που του είχαν πει: Θεέ μου...μα, τι ποιητής είσαι εσύ!

- Ευχαριστώ, είμαι καλός και αυτό το ξέρω και δεν απορώ για τον θαυμασμό σας. Ω ναι τι ποιητής που είμαι εγω!

- Δεν λέμε αυτό...λέμε τι σόι ποιητής είσαι εσύ, ρωτάμε, σε ποίον είδος εντρυφείς;

- Σαν να λέμε δηλαδής;

- Εξπρεσιονιστής, ιμπρεσιονιστής...κάτι άλλο;

- Τα λήγοντα εις "-σιωνιστής" μακράν εμού!

- Τέλος πάντων, πού δημοσιεύεις, πού γράφεις, ποίος σε φιλοξενεί, λ.χ. κάποια φυλλάδα πολιτική ή σε λέσχες ημιψυχοπαθών συχνάζεις για να σε βοηθήσουν και εκείνοι να ακουστείς, να σου δοθεί η ευκαιρία να αναδειχθείς σε κάποια "κλαμπ κώλαση";

- Έχω πολλάκις δημοσιεύσει στο παρελθόν, στο "Δέντρο", στην "Οδό Πανός", στα Ανεμοβλόγια αλλά δεν κατάλαβα περισσότερη επιτυχία πού είχα! Μια δραστηριότητά μου, ποιητική και αυτή, με έκανε γνωστό πολύ, ακόμα και ως μαρμάρου λαξευτή. Στα μάρμαρα των Κοιμητηρίων πολλοί έχουν το συνήθειο να γράφουν στίχους, δυό στροφές για τον θανόντα...αλλά δεν είναι ποιητές. Έρχονται σε μένα λοιπόν, τον διασημότερο των "ποιητών των Κοιμητηρίων".

Ποιος είμαι

Εγώ είμαι η γίδα στην πλάτη
Εγώ δίνω θάρρος στον χωριάτη

Είμαι το μαχαίρι που φτάνει στο κόκκαλο
Και η πίστη στη Δικαιοσύνη

Είμαι αυτό που κάνει καθένας στο κρεββάτι του
Ο έγκριτος δημοσιογράφος σου

Είμαι η ογκωδέστατη δικογραφία
Η θωράκιση της σύγχρονης δημοκρατίας

Είμαι της ζωής σου ο ένας
Ο κόμπος που φτάνει στη χτένα

Του έξυπνου πουλιού είμαι η μύτη
Είμαι το πιό καλό λάδι της Κρήτης

Είμαι το φιλότιμο του Έλληνα
Κάποτε έδενα και έλυνα

Είμαι ο πιό πιστός φίλος του ανθρώπου
Οι σκηνές που κάνουν το γύρο του κόσμου

Είμαι το πρόσωπο της ημέρας
Ο πα-τέρας που ήταν τέρας

Η ολέθρια σχέση των σατανικών εραστών

Είμαι η γίδα στην πλάτη λοιπόν