24 Μαρτίου, 2021

Είναι καλή η μάσκα;

 Εδώ δεν θα ερχόταν κανείς για να μάθει εάν η μάσκα μάς προστατεύει ή όχι από τον ύπουλο εχθρό. Θα μπορούσε όμως να αποκτήσει γνώση και νέες απόψεις που τα συστημικά κανάγια κρύβουν από τον πολίτη. 

   Η συζήτηση άρχιζε δίπλα μου ανάμεσα σε δύο κυρίες:

- Εγώ δεν καταλαβαίνω με ποιόν τρόπο  θα μάθει όλη την αλήθεια ο πολίτης...

- Σε παρακαλώ, εάν μπορείς, παράλειψε αυτόν τον όρο, αυτό το "πολίτες" Τί θα πεί πολίτες; Δεν ξέρουμε ούτε καν εάν στους πολίτες συμπεριλαμβάνονται και οι γυναίκες ή είναι μόνο οι άντρες αυτοί οι περίφημοι "πολίτες".

- Θέλεις να λέω "οι κύριοι και οι κυρίες";

- Ε τώρα...τί πολίτες; Υπάρχουν εργαζόμενοι-ες, εισοδηματίες, επιδοματίες, άστεγοι, ανάπηροι, πιστοί και άπιστοι. Τέλος πάντων, η κουβέντα μας είχε αρχίσει να φτάνει στην μάσκα και ειδικότερα στην περιέργεια που έχω να μάθω τελικά πώς είναι το πρόσωπο τού ψυχαναλυτή μου, τού ανθρώπου στον οποίο εμπιστεύομαι τα σώψυχά μου, μήνες τώρα. Ξέρεις τι εννοώ.

- Α καλά, τι σε νοιάζει...Σάμπως εκείνος νοιάζεται για τα μούτρα σου; Αυτό σε μάρανε; Για την μάσκα που λες, σκεφτόμουνα ότι, όπως ξέρεις λόγω τής εργασίας μου περπατάω πολύ και ανασαίνω με δύναμη. Και ο αέρας που πάει να βγεί από μέσα μου δεν μπορεί να απελευθερωθεί πίσω από αυτήν την...τάπα.

- Παθαίνεις φαρυγγίτιδες, λες;

- Σαμτάιμς. Πιο μεγάλο πρόβλημα είναι το πού θα βρεί διέξοδο όλος αυτός ο αέρας; Ένα μέρος του πάντως, αρκετά μεγάλο ...με δυσκολία το συγκρατώ. Για λίγο βέβαια. Μετά αρχίζει και βγαίνει από πίσω. Ξέρεις, τα "φύσα" που λενε. Δεν ξέρω...δεν ρωτάς και τον ψυχαναλυτή σου;

  

Μίμης ο σιδηρουργός


Ο Giancarlo Giannini στο φίλμ τής Lina Wertmuller

21 Μαρτίου, 2021

Αριθμοί

 Μια Κυριακή όπως τις άλλες Κυριακές

μετρήσαμε, βάλαμε κάτω αριθμούς

Τον αριθμό των γκολ που βάλαμε

εκείνων που δεχτήκαμε

Τον αριθμό στην φανέλα του μπαλαδόρου

τους πόντους που μαζέψαμε

Πόσους βαθμούς χρειαζόμαστε ακόμη;

Το παιχνίδι σήμερα κερδήθηκε

κι ας χάσαμε έναν ακόμα παίχτη



12 Μαρτίου, 2021

Γυμνά νεύρα

 Έπρεπε τότε να ήξερα πως μπορούσα να ελπίζω ακόμη, αλλά η περιρρέουσα ατμόσφαιρα μού στέρησε αυτήν την ...σοφία. Έτσι, όταν μού παρουσιάστηκε εκείνη η εξαιρετική ευκαιρία να σταθώ πάλι στα πόδια μου και να συνεχίσω την αναρρίχηση στην εσωτερική μου ζωή, εγώ προτίμησα τον ανέμελο περίπατο στην επιφανειακή επούλωση σωματικών παθημάτων. Άρχισα εκ νέου να χαϊδεύω τα πιο γυμνά από τα νεύρα μου.

Ίδια χάδια...Έκαναν την δουλειά τους. Οτιδήποτε μετριάζει την αίσθηση τού χαμένου χρόνου, τού ενεργού χρόνου, ευπρόσδεκτο είναι. Και φυσιολογικό είναι κανείς να πέφτει στην παγίδα. Όλοι το έχουν πράξει. Άλλος πολλές φορές, άλλος περισσότερες, κανένας μονάχα μια.

Σε κάποια στιγμή όμως ο ανελκυστήρας φτάνει στον όροφο της επιλογής σου και ανοίγει η πόρτα. Πρέπει να εξέλθεις τού θαλαμίσκου και να προχωρήσεις. Τέλειωσε η κάθετη, από κάτω προς τα πάνω πορεία. Ακολουθεί η οριζόντια μετακίνηση με την μονοτονία της. Αυτή η αίσθηση είναι που πρέπει να σε οδηγήσει να παραιτηθείς. Έχουν τελειώσει οι ευκαιρίες για τα "Υψηλά".

Σου μένει μόνο η άμεση παραδοχή, χωρίς χάσιμο χρόνου, ότι αυτό που απομένει εις το εξής να υιοθετήσεις είναι η πλήρης παράδοση στο προαναφερθέν επιπολής χάιδεμα ορισμένων γερασμένων γυμνών νεύρων.