Σύνδρομο Asperger - Οι αποξενωμένοι ανάμεσά μας

Το σύνδρομο Asperger (Ασπεργκερ) είναι μια νευροψυχιατρική διαταραχή και ονομάστηκε έτσι από τον Βιεννέζο γιατρό Hans Asperger, ο οποίος το 1944 δημοσίευσε μια διατριβή, όπου περιέγραφε ένα πρότυπο από συμπεριφορές σε μερικούς νεαρούς, οι οποίοι είχαν κανονική νοημοσύνη και γλωσσική ανάπτυξη, αλλά επεδείκνυαν ανεπάρκεια στην κοινωνικότητά τους και στην επικοινωνία.

Παρά το γεγονός ότι η διατριβή δημοσιεύτηκε τη δεκαετία του ΄40, μονάχα το 1994 το σύνδρομο Asperger προστέθηκε στο Διαγνωστικό εγχειρίδιο DSM IV και μόνο τα τελευταία χρόνια αναγνωρίζεται από τους ειδικούς και τους γονείς.

Τα άτομα με σύνδρομο Asperger παρουσιάζουν μια ποικιλία χαρακτηριστικών και η διαταραχή εκτείνεται από ελαφριά έως πολύ σοβαρή. Τα πρόσωπα με το σύνδρομο αυτό παρουσιάζουν αξιοσημείωτο έλλειμμα στις κοινωνικές δεξιότητες, δυσκολεύονται όταν συμβαίνουν αλλαγές στο περιβάλλον και προτιμούν την μονοτονία.

Συχνά δείχνουν ιδιαίτερη εμμονή σε ρουτίνες και έχουν περιορισμένα ενδιαφέροντα. Ακόμη έχουν μεγάλη δυσκολία στο να κατανοήσουν μη λεκτικά σήματα (γλώσσα του σώματος). Τα άτομα με το σύνδρομο είναι συχνά ευαίσθητα στους ήχους, στις μυρωδιές, στις γεύσεις, στα φώτα. Μπορεί να προτιμούν μαλακά ρούχα, ορισμένες τροφές και να ενοχλούνται από ήχους/φώτα που κανένας άλλος δε φαίνεται να ακούει ή να βλέπει. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε, ότι ένα τέτοιο πρόσωπο εκλαμβάνει τον κόσμο πολύ διαφορετικά. Ακόμη, πολλές συμπεριφορές του που φαίνονται παράξενες ή ασυνήθιστες είναι εξαιτίας διαφορών σε νευρολογική βάση και όχι αποτέλεσμα σκόπιμης αγένειας ή κακής συμπεριφοράς και πολύ περισσότερο δεν είναι αποτέλεσμα ακατάλληλης γονεϊκότητας.

Εξ ορισμού, τα άτομα με Asperger έχουν κανονικό δείκτη νοημοσύνης και αρκετά από αυτά επιδεικνύουν εξαιρετικές δεξιότητες ή ταλέντο σε κάποια ειδική περιοχή. Εξαιτίας του υψηλού βαθμού λειτουργικότητας και της αφέλειάς τους συχνά φαίνονται ως εκκεντρικοί ή παράξενοι και εύκολα μπορεί να τους ενοχλήσουν ή να γίνουν θύματα τραμπουκισμού.

Ενώ η γλωσσική τους ανάπτυξη είναι επιφανειακά κανονική, ωστόσο υπάρχει έλλειμμα στην πρακτική χρήση της γλώσσας και στην προσωδία (τη μουσικότητα της ομιλίας). Το λεξιλόγιό τους μπορεί να είναι πάρα πολύ συνηθισμένο και πλούσιο και μερικά παιδιά ακούγονται σαν "μικροί καθηγητές" (όπως τα ονόμασε ο Asperger). Παρόλα αυτά όμως τα άτομα με Άσπεργκερ γίνονται εξαιρετικά κυριολεκτικοί και έχουν δυσκολία στο να χρησιμοποιήσουν την γλώσσα σε κοινωνικό πλαίσιο δηλ. επικοινωνιακά ή/και μεταφορικά.

Ένα από τα sites τους, στα οποία επικοινωνούν παγκόσμια είναι το http://www.wrongplanet.net/. Η ονομασία wrong planet είναι ενδεικτική της αποξένωσης που βιώνουν στην καθημερινότητά τους.

Ο Μπετόβεν, ο Αϊνστάιν, ο Τέσλα κι άλλοι εικάζεται πως ανήκαν στην παραπάνω περιγραφείσα οντότητα, πράγμα που αποδεικνύει την εξαιρετικά εστιασμένη νοητική δραστηριότητα μερικών Asp., σε αντίθεση με την, από μικρή έως μεγάλη, αποτυχία τους στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.

Από την TV έχουμε δύο, ίσως υπερβολικά κάπως, παραδείγματα: τον Mr. Monk και τον Dr. House.

Pasqua - Ivan Grazziani

Καλό Πάσχα, κ. Asperger!
Σκέφτηκα πως ίσως είσαι -ή νιώθεις- μόνος...

Lilly

Κοιτούσε τα κοκαλιάρικα τα μπράτσα του τα χιλιοτρυπημένα. Σκεφτόταν πού είναι τώρα πιά τα χέρια της λίγο να τον χαιδέψουν; Τη χρειαζόταν!

Το βρώμικο και παγωμένο αίμα στις φλέβες του που βαριεστημένο δρομολόγιο έκανε στά τελευταία του χιλιόμετρα...Αυτό το αίμα, κάποτε, εκείνη το άναβε. Κάποτε...

Πάνω σε κείνο το μικρό του σώμα που μόνο από ζεστασιά είχε ανάγκη και τώρα ξέρει γιατί τρέμει, αχ ένα της φιλί, ζεστή θα ήταν φλόγα. Θυμάται...

Τότε ήσαν μονάχα δυό παιδιά και παίξανε με τις ζωές τους ένα τραγούδι με τρείς νότες, δεν χρειάζονταν δα και πιό πολλές: Σολ - Φα - Φα.

"Βάλε το Little Wing και πετάμε, μάγε μου εσύ και άγγελέ μου, κοντά σου πάντα θα 'μαι εγώ κι όταν θα πέφτεις θα σε πιάνω", του έλεγε.

"Πιάσε με...Έλα και πιάσε με..." ψιθύριζε τώρα κι αυτός, χωρίς να ξέρει πιά στ' αλήθεια ποιά λόγια ειπωθήκαν.

Balilla - Che l' inse?

Balilla was the nickname of Giovan Battista Perasso, a Genoese boy who started the revolt of 1746 against the Habsburg forces that occupied the city in the War of the Austrian Succession by throwing a stone on an Austrian official.
Legend^{[citation needed]} asserts that while dragging a piece of artillery through a muddy road in the Portoria neighborhood of Genoa some Austrian soldiers forced onlookers and passersby to dislodge it from the moat in which it had gotten stuck, cursing and lashing at them: disgusted by the scene Perasso allegedly grabbed a stone from the road and skilfully threw it at the Austrian patrol, asking his fellow citizens a question in the Genoese dialect: "Che l'inse?" ("Am I to begin?" or "Shall I start?") setting in motion an uproar which eventually caused the Austrian garrison to be evicted from the city. The phrase became proverbial in Italian as well.
                                           ...................................
Θέλω να σκέφτομαι αυτά τα τρία παιδιά, το Μιχάλη, τον Αλέξανδρο, τον Balilla κι όλα τα άλλα παιδιά που κάποια έκφανση της σκληρότητας των μεγάλων τα έδιωξε από τη ζωή πρόωρα, να βρίσκονται κάπου μαζί, σ' έναν κόσμο χωρίς Κούγιες και Λυκουρέζους.

ΟΧΙ, ΠΑΙΔΙΑ...Μην βλέπετε εμάς τους μεγάλους σαν να 'μασταν γονείς σας.

Θλιβερές μικρές ιστορίες

Ο φύλακας άγγελός μου απειλεί να αφήσει το πόστο του. Εκείνος γέρασε, λέει, εγώ δεν κοιμάμαι αρκετά, δουλεύω πολύ, τρώω λίγο, καπνίζω, πίνω...τα πάντα ακριβαίνουν κ.λπ. Ρατσιστής καθώς είναι, μου είπε να βρω κανένα Αλβανό γι' αυτή τη δουλειά.