Chet

Quanno chiove

Το Ρομπότ

Πώς θα 'θελα να μην ξέρω το όνομά σας
ούτε το επάγγελμά σας
να μη γνωρίζω την ηλικία σας
ούτε τον τόπο κατοικίας σας!
Να αγνοώ το φύλο σας
τις προτιμήσεις σας στο κρεβάτι
τις πεποιθήσεις σας στην πολιτική
τα γούστα σας στη μουσική!
Από πού κρατάει η σκούφια σας
αν καπνίζετε τσιγάρο ή πίπα
Δεν θέλω να γνωρίζω
για σας πια άλλο τίποτα
παρά μονάχα αυτά που λέτε!
Ει δυνατόν χωρίς φωνή, δίχως καν γλώσσα
ψυχρά να φτάνουν ως εμένα
τα λόγια σας απογυμνωμένα
χωρίς φτιασίδια τοπικισμού
και ιδεολογίας στολισμένα.
Στο νόημα καλύτερα θα μπω
αν στον Κυβερνοχώρο μάθουν να ζητούν
πριν πεις το κοντό και το μακρύ σου
"Απόδειξε πως είσαι ρομπότ
και γράψε μας την άποψή σου".

Ο τύπος τού ανδρός

Να, και στον Πουτσίνι, στο ρόλο τού Πίνκερτον εμφανίζεται ο τύπος τού άντρα που αφού γλέντησε και παράτησε την πτωχή Μπατερφλάι, στο τέλος τον πιάνουν οι τύψεις. Τον γόη έκαμε ο Αμερικάνος αξιωματικός τού Ναυτικού που γύριζε τον κόσμο και στην Ιαπωνία σκέφτηκε να κάνει μια ...στάση κι ένα γάμο τής πλάκας, μέχρι να "νυμφευθεί στην Αμερική με πραγματικό γάμο". Φεύγει, νυμφεύεται κι επιστρέφει με τη σύζυγό του στην Ιαπωνία, όπου η Μπατερφλάι βάζει τέλος στη ζωή της. Τραγουδάει λοιπόν "Addio, fiorito asil" (Αντίο, ολάνθιστο καταφύγιο).

Τα Όρη

Όχι σπάνια -στο τέλος τής μέρας- δεν βρίσκει κανείς νέες σκέψεις. Τα σημερινά;

Η Πίστη κινεί όρη...τότε ποιανού είναι μεγαλύτερη η αξία; Της Πίστης, του Πιστού ή εκείνου που καλλιεργεί την Πίστη; Ή τα όρη είναι εύκολα στη μετακίνηση; Ξέρω γω...Είναι ο Προφήτης πιο απαραίτητος ή ο Εσταυρωμένος; Χωρίς τον Εσταυρωμένο η Πίστη υφίσταται. Ο Εσταυρωμένος, εάν πιστεύεις, θα υπάρξει. Αν δεν είναι Αύριο, ίσως είναι σ' ένα Χρόνο, σ' έναν Αιώνα.

Ο Εσταυρωμένος χωρίς Προφήτη θα περνούσε απαρατήρητος, ίσως τόσο απαρατήρητος που να μην κατέληγε καν Εσταυρωμένος. Όσο για τον Πιστό ...εντάξει, αυτός κάτι θα έβρισκε στο Οποίο να πιστέψει. Οπωσδήποτε!

Ένιωσα πως ήμασταν πλεονέκτες όταν απορρίπταμε τη Σοβαροφάνεια και επιμέναμε σαν Μερακλήδες πως "Η Σοβαρότητα μετράει, όχι η Σοβαροφάνεια". Πολυτέλειες... τώρα που εξέλιπε τελείως η Σοβαρότητα, νιώθω πολύ έντονη την ανάγκη ύπαρξης τής Σοβαροφάνειας.