Πρωινά νερά

Τα βουνά εδώ γύρω χοροπηδούν όταν τα πρωινά μουσκεύουν. Αφού αλληλοσυστηθούν, μες τη χαρά των νέων γνωριμιών, δέχονται την πρόσκληση για ένα χορό. Μπορούν να φτάσουν κοντά στα σύννεφα και τότε τα μαλλιά της βροχής μπερδεύονται με τα κλαδιά των  δέντρων.
Στο θόλο το ουράνιο τόξο στροβιλίζεται έως ότου πέσει κατακόρυφα, στη λίμνη που περιτριγυρίζεται από όλα αυτά. Bυθίζεται εκεί μέσα και η άκρη του είναι ένας πρώτης τάξεως φάρος για μικρά ψάρια με φιλοδοξίες πλεύσεων προς τον ορίζοντα, όπως τον βλέπουν εκείνα κάτω απ' το νερό.
Κοιτάζοντας δυτικά βλέπω  ένα σταθερό λόφο από πέτρα με  τρία παιδιά στην κορυφή. Είναι ντυμένα με πολύχρωμες λωρίδες ύφασμα και ραντίζουν αυτό το κατά τ' άλλα στατικό σύνολο με τους χαρούμενους ήχους μιας τρομπέτας και δυο φωνών, στη συμφωνία της ανησυχίας και της γαλήνης, της μπόρας και της βροχούλας, γιορτάζοντας τον ερχομό του νερού.