Ο Έλληνας νοιάζεται για τη γλώσσα του...Μην τυχόν και του πεις να βγάλουμε από τη μέση τα η, ει, οι, και να κρατήσουμε μόνο ένα "ι".
Να βγάλουμε τα "ω" και να κρατήσουμε μόνο το "ο"; Απαπαπα! Θα χάσουμε τη γλώσσα μας, θα πούνε οι πιό πολλοί.
Λες και ο Έλληνας θα πει αλλιώς το "φως" κι αλλιώς το "φος". Σάμπως μιλώντας θα πει "φοος"...
"Ποιήματα" θέλει να πει και λέει "πίματα". Δεν έχει αυτό που λέμε "Φώνημα" η γλώσσα μας.
Τώρα, πώς ο Έλληνας δέχτηκε να "φύγουν" η οξεία, η περισπωμένη, η ψιλή και η δασεία είναι ένα... μυστήριο.
Συνεχίζει να θέλει τα διπλά γράμματα ενώ είναι γνωστό τοις πάσι ότι όλοι λέμε "έλιμα" όταν μιλάμε και παρ' όλα αυτά το "σωστό" είναι "έλλειμμα". "Πελοπόνισος" λέμε όλοι αλλά βάζουμε το διπλό ν, όταν γράφουμε. Άλλοι θυμόμαστε πως κάποιο γράμμα της λέξης είναι διπλό αλλά δεν το...πετυχαίνουμε και γράφουμε "Πελλοπόνησος" ή ρωτάμε το διπλανό: Ρε συ, δύο "λ" θέλει ή δύο "ν" η Πελοπόνισος;
Εκτός κι αν δεν ρωτήσουμε και το βάλουμε, φαρδύ-πλατύ, όπως το βλέπουμε στο σταθμό των Κ.Τ.Ε.Λ.:
ΠΕΛΛΟΠΟΝΗΣΟΣ.
Αυτό είδα τις προάλλες και πηγαίνοντας να επιβιβαστώ στο λεωφορείο, βλέπω την ταμπελίτσα που μου υποδείκνυε: ΑΝΩΔΟΣ (!!!).
Τα μεταξωτά βρακιά...κ.λπ. κ.λπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου