Μωβ φράουλα
λέει πως σε φώναζαν "μωβ φράουλα"
από το χρώμα των κασκόλ σου
που ήτανε, λέει, πάντα μωβ
Μωβ φράουλα
ήταν η δική σου εποχή
μα τέλειωσε κάπως νωρίς
με τα γουέστερν τού Τζων Γουέην
τα πρώτα σόλο τής τζαζ
Μωβ φράουλα
κάποιος που θα σε θυμηθεί
από τον κήπο θα περάσει
ένα λουλούδι να μαζέψει
θα πιεί μια μπίρα στην υγειά σου
και μόνος θα κοιμηθεί
Μωβ φράουλα
πέρασε πιά τόσος καιρός
πόλεμοι πολλοί, μαύρος καπνός
μα κάποιος που μόνος κοιμάται
κάτω απ' το μαξιλάρι του έχει
ένα μωβ μακρύ κασκόλ
6 σχόλια:
η τελευταία στροφή εξαιρετική
στέκομαι ιδιαίτερα σε δυο στίχους
"πέρασε πιά τόσος καιρός
πόλεμοι πολλοί, μαύρος καπνός"
τόσα άσχημα ανάμεσα
και μια ζεστή ανάμνηση για να κρατηθεί κάποιος
και είναι πάντα και μόνο ο έρωτας
καλημέρα
Ευχαριστώ, Μέριλ.
Μου άρεσε πολύ!
Και ξέρεις, δεν ξέρω γιατί μου ήρθαν στο νου εποχές βερμούτ.... μανίας με τον Τσε Γκουεβάρα .......
Καλό βράδυ
:-)
Είχα μεταφερθεί για λίγο εκεί.
Ευχαριστώ Βάσσια.
μωβ, κάποτε το αποκλειστικό μου χρώμα, τώρα όχι πια. Θα' λεγα ότι τους πολέμους τους βάφουμε με το χρώμα που αγαπάμε πιο πολύ για να μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε. Καλή σου μέρα
Σ' ευχαριστώ κι εσένα, silena.
Δημοσίευση σχολίου