Pyjamarama σε Commodore 64

  

Developer(s)	Chris Hinsley
Publisher(s)	Mikro-Gen
Platform(s)	ZX Spectrum, Commodore 64, Amstrad CPC
Release date(s)	1984
Genre(s)	Arcade adventure
Mode(s)	Single player
Rating(s)	N/A
Media	Cassette
Input methods	Keyboard, joystic

 PYJAMARAMA

Δεν σού έτυχε ποτέ να δοκιμάσεις την αίσθηση μιάς ξαφνικής επιτάχυνσης τής κίνησής σου, δεν έτυχε ποτέ να νιώσεις πως βρίσκεσαι σ' ένα βιντεοπαιχνίδι στο οποίο κάποιος σε χειρίζεται, σπρώχνοντάς σε απότομα  μπρος / πίσω με ένα joy stick;

Τη φορά πού έτυχε σε κείνον κάτι παρόμοιο, διήρκεσε αρκετές ώρες. Πόσες, δεν μπόρεσε να υπολογίσει. Τού άφησαν μόνο την αίσθηση που αφήνει ένα επεισόδιο πανικού καθώς σε κάποιο πολύ οικείο σημείο μιας καθημερινής διαδρομής του, συρρικνώθηκε και πέρασε μέσα από το λαιμό μιάς κλεψύδρας  κι από κει σε ένα δίκτυο διαδρόμων. Τότε κάποιος άρχισε να τον κατευθύνει με το πληκτρολόγιό του. Πλήκτρα R (Right), L (Left) και J (Jump). Πάντως, αυτός ο κάποιος -αν υπήρχε και δεν ήταν δημιούργημα τού μυαλού του- κατείχε τον πλήρη έλεγχό του.

Παρά την ταχύτητα τής κίνησης, φευγαλέα, αναγνώρισε ήδη από το πρώτο level , τα κυριότερα πεδία μαχών όπου τού δινόταν η ευκαιρία μάχης/αποφυγής: Σαλόνι Εορτών, Κάμαρα Συνoυσιών, Πεδίο Εκτελέσεων. Φυσικά, ανάμεσα σ' αυτά περιπλανιόταν μόνος, ανάμεσα σε τοίχους και πόρτες, ακούγοντας εκνευριστικούς ήχους και μια μουσική να τού δίνει ρυθμό.

ENTER, η μουσική άρχισε, με το  J πήδηξε, έπειτα L αριστερός διάδρομος, πόρτα, είδε ακίνητα ομοιώματα γυναικών μπρος και αριστερά, στα δεξιά πινακίδα τού προτείνει μια επιλογή, που εκείνος απορρίπτει και εισπράττει βίαιο χτύπημα. Ταχύτατη πορεία και είσοδος στην:


ΚΑΜΑΡΑ ΣΥΝΟΥΣΙΩΝ

Αντιλήφθηκε εκεί την ύπαρξη σκοτεινών ενυδρείων με πυκνή βλάστηση στο βυθό τους, μικρά αμφίβια λευκά πουλιά που κάνουν αργές πτήσεις μέσα στη νύχτα τού δωματίου. Τα ηχεία αναπαράγουν το θόρυβο μιας πέτρας που σπάει ένα τζάμι. Μυρίζει καμένο λάστιχο και κάποιος προβαίνει σε αλητείες. Σπασμένο σήμα τής τροχαίας. Δεξιά αυτός, ο μόνος δρομέας που θα διαγωνισθεί για το bonus τής πετυχημένης συνουσίας. Σε κάθε οργασμό 50 pts. Ο αλυτάρχης δίνει το σύνθημα με πραγματικό πυροβόλο όπλο. Μικρές οι ταχύτητές του κι ο neon φαλλός σβήνει, στροφή δεξιά και έξοδος. R-R-R-L, προς τις επόμενες κάμαρες... Επόμενη κίνηση προς:


ΣΑΛΟΝΙ ΕΟΡΤΩΝ

Είναι τα πιό συνηθισμένα πεδία όπου μάχεται ο Καζανόβας. L και R οι θαυμάστριές του και τα μπουκάλια τού καλού κρασιού. Το ακριβό του αυτοκίνητο, μετά το φιλί στην αγαπημένη του. Στα καλλίγραμμα πόδια της 30pts, στο χαμόγελο με αγκαλιά 50 pts. Υπάρχει μια καμπούρα όπου όλοι ακουμπούν τα άδεια τους ποτήρια που ένα ένα πέφτουν κάτω και σπάνε. Ύστερα από μια σειρά πετυχημένων επιλογών, που κάποιος άλλος κάνει για εκείνον, οι τοίχοι τού προτείνουν χέρια με άσπρα γάντια. Πολλές θερμές χειραψίες, από τις οποίες η πιό εγκάρδια φωτίζεται από ένα spotlight. Επόμενη κίνηση: το τρίτο δωμάτιο, το πιό αγχωτικό.


ΠΕΔΙΟ ΕΚΤΕΛΕΣΕΩΝ

Εκκωφαντικοί θόρυβοι από αυτοκίνητα που σβήνουν κι ανάβουν τις μηχανές τους άσκοπα. Το δάπεδο είναι σκεπασμένο με παχύ χορτάρι. Δεκανίκια ακουμπισμένα στους τοίχους, έκαστον 20pts bonus και η επόμενη επιλογή: ένα πουκάμισο λευκό για την ανακωχή με μείον 30pts. Σκηνικό με φράχτες κι αδέσποτα σκυλιά, μπούμερανγκ πετούν ολόγυρα κι ελλειπτικές τροχιές βλημάτων ξοπίσω του για να βάλουν τέλος στο game. Δεν ξέρει αν θα διαφύγει. Εδώ, "πραγματικά" ρισκάρει τη ζωή του. Με τα πατήματα τού J, στο κρίσιμο σημείο γλιτώνει μια ζωή του κι έχει άλλες δυο.

Έξοδος: εκεί βρίσκει κάποιαν σαν εκείνον, χειριζόμενη δηλαδή. Δεν έχει φωνή δική του, όπως κι εκείνη δεν έχει. Την παίρνει από το χέρι και με μεγάλα άλματα προωθούνται προς τα έξω, ψάχνοντας. Ακούγεται ένας κρότος, συρρικνώνονται από την πίεση κι εκείνος καταφέρνει να βρεθεί πάλι στο λαιμό τής κλεψύδρας. Είναι απρόθυμη εκείνη να τον ακολουθήσει και αφού κοντοσταθεί, την αφήνει να γυρίσει πίσω. Την βλέπει να κατευθύνεται προς το σημείο που τη συνάντησε.

Βρίσκεται πάλι πίσω, εκεί όπου αμέριμνα περπατούσε, ανάμεσα σε ανθρώπους και καταστήματα με το μυαλό του άδειο. Κοιτάζει τριγύρω, σκέφτεται πού να πήρε λάθος δρόμο μα σύντομα ξεχνά τις απορίες του.

Αυτό που μένει να σκέφτεται για μέρες είναι κείνο το χέρι τής γυναίκας που πάλεψε να πάρει μαζί του μα δεν το κατάφερε. Καταστρώνει όμως ήδη σχέδια, ελπίζοντας πως την επόμενη φορά θα είναι πιό δυνατός και, πάνω απ' όλα, πως ο χειριστής του θα είναι πιό επιεικής μαζί του.