Κάθε μια μέρα φεύγει μόνη
Χωρίς κανείς να την ξεπροβοδίζει
Καθώς φεύγει ξέροντας
Πως κάπου, κάποιος
Πολλά θα τής καταλογίζει
Εύχεται να μην είχε 'ρθεί
Άχαρος είναι πολλές φορές
Ο ρόλος μιας ημέρας
Είναι, το λιγότερο, ανιαρός
Από το στενό δρομάκι
Σα βλαστήμια προς το φως
Μια "καληνύχτα" ακούγεται
Γι' αυτό
Δεύτερη φορά η ίδια ημέρα
Ποτέ δεν ξαναγύρισε.
4 σχόλια:
Μου άρεσε τόσο πολύ.....
κι αυτή η φράση σου:
Γι' αυτό, για δεύτερη φορά
Η ίδια μέρα
Δεν ξαναγύρισε ποτέ.
(παρά μόνο ως ανάμνηση)
Καλησπέρα
:-)
Αν μου επιτρέπετε, δοκιμάστε κάποιες μικρές αλλαγές στη μορφή προς χάριν μουσικότητας:
1.ξέροντας, καθώς φεύγει
2. άχαρος είναι ο ρόλος της ημέρας ή, το λιγότερο, ανιαρός
(σε μια στροφή με το υπόλοιπο)
Νομίζω ότι κυλάει καλύτερα χωρίς να αλλάζει το νόημα.
Ωραίο!
Ανάμνησις...
Ευχαριστώ για το σχολιασμό σου, Βάσσια.
Σύμφωνοι στο (1)...Στο "πολλές φορές" όμως θα επιμείνω, Θεία Θ.
Δημοσίευση σχολίου