Αρχή αποχέτευσης: μπιντές

Σαν άνθρωποι μιλούσανε, κυλώντας δίπλα-δίπλα, μια σταγόνα ιδρώτας κι ένα δάκρυ. Λίγα εκατοστά είχαν διανύσει πάνω σ' εκείνο το πρόσωπο ώσπου φρακάρανε σ' ένα αραιό μουστάκι χωρίς όμως να σταματήσουν ούτε στιγμή την κουβέντα. Αφού διαπέρασαν το τριχωτό προστέθηκε στην συνομιλία τους μια σταγόνα σάλιο κι έγιναν έτσι τρεις.
Γνωστό είναι ότι μόλις μαζευτούν τρεις, τότε η κουβέντα γίνεται καυγάς κυρίως επειδή περιορίζεται ο χρόνος για τον μονόλογο καθενός, αφού μοιράζεται πλέον στα τρία χρόνος. Πορεύονταν λοιπόν και λέγαν:

-Εγώ είμαι ένα δάκρυ, ρε. Υπάρχει συγκίνηση χωρίς εμένα; Υπάρχει χειρότερος πόνος από το να λες "εστέρεψε το δάκρυ...";
-Εγώ είμαι ιδρώτας...τοξίνες, νερά, ηλεκτρολύτες κουβαλάω. Θέμα ζωής και θανάτου, ρέεε! Έχετε ακούσει που λένε "έχυσα πολύ ιδρώτα...";
-Εγώ είμαι σάλιο: διαλύω τροφές, φτύσιμο γίνομαι, λιπαίνω, απολυμαίνω. Έχετε ακούσει που λένε "δεν έχει μείνει σάλιο...";

Παράλληλα, οι τρεις σταγόνες κυλούσαν μαλώνοντας πάνω στον κορμό τού αντρός που απολάμβανε καθιστός, στα πλαίσια τής αφόδευσης, κάποιες πρόσθετες απολαύσεις. Τινάχτηκαν σταγόνες πολλές, άπειρες, που πήγαν και προστέθηκαν στον άγριο καυγά τών τριών, υπεροπτικά λέγοντας το δικό τους:

-Εμείς είμαστε οι πιο σπουδαίες από όλες τις σταγόνες. Χωρίς εμάς δεν υπάρχει ζωή, χωρίς εμάς απόγονοι δεν υπάρχουν. Εμείς είμαστε η σπορά για το χωράφι όπου φυτρώνουν οι ανθρώποι. Έχετε ακούσει που λένε "στείρος άνθρωπος, άκληρος μαγκούφης";

Μαλώναν, τσακωνόντουσαν οι τέσσερις λογιών σταγόνες, την πιο σπουδαία απ' όλες θέλοντας ν' αναδείξουν. Ώσπου ο άντρας κάθισε απάνω στο μπιντέ και, με τρεις τέσσερις χεριές νερό, έπνιξε όλες τις σταγόνες. Τι "πιο σπουδαία", τι "ασήμαντη", τι "ζωοποιός" και τι "ρομαντική"... Ανώφελη διαμάχη, δίχως δικαίωση καμία.

Πάνω στού ανθρώπου το κορμί, ζωτικό τίποτα δεν μένει. Φροντίζει, αυτό το είδος, να καθαίρεται από όλα όσα παράγει. Όλα αυτά που εξυμνεί, που κάνει παροιμίες, γνωμικά και λαϊκή σοφία, σαν να ναι βρωμιά κοινή, όλα τα αποβάλλει. Και έμβρυα ακόμα, άνθρωποι έτοιμοι δηλαδή, λέει αντάμωσαν σαν πρώτη εικόνα τής ζωής, τής αποχέτευσης σωλήνες.