Ήδη μερικοί δεν ήξεραν τον Dalla...Από αυτούς που τον είχαν ακουστά, μερικοί θα πουν: "Άλλος ένας θάνατος ανθρώπου τού καλλιτεχνικού κόσμου". Άλλοι θα πουν "πήγε να βρει την Amy Winehouse και τον M. Jackson..."
Βέβαια, στην Ελλάδα μας, ενώ οι θάνατοι τών δύο παραπάνω σταρς έγιναν θέμα σε τηλεόραση και διαδίκτυο, ο Lucio πέρασε στα ψιλά. Μα και αυτός...αν ήθελε να τιμηθεί η απουσία του, τόσο πολύ τού κόστιζε να βρεθεί μέσα σε καμιά μπανιέρα τίγκα στην ηρωίνη και στα υπνωτικά;
Όχι τίποτ' άλλο...Με ρωτάς, κ. Dalla, αν πήραμε χαμπάρι το θάνατό σου και εμείς. Μερικοί σίγουρα κάτι ακούσαμε. Αύριο, λέει, θα εκτεθείς -μέρα τών γενεθλίων σου- στην πλατεία τής πόλης σου, που την έκανες τραγούδι. Τώρα, για περισσότερα πράγματα, εδώ στην Ελλάδα, δε σε κόβω...
Κατ' αρχήν στα μπαρ, στο ράδιο, στην tv, δε σε άκουγα (ελάχιστα "σε παίζανε") ...κατά κανόνα άκουγα Αμερικάνικα και Βρετανικά. Δικαιολογημένα, βέβαια, αφού η Αμερική είναι πιο κοντά στην Ελλάδα. Καθώς και η ζωή μας είναι πιο κοντά στην Αμερικάνικη. "Κομματάρα, yeah..." που λενε οι Ράδιο Αρβύλα στο άκουσμα τών πρώτων ήχων τού δυνατού μπάσου και των εκκωφαντικών ντραμς.
Άλλο πράμα ο καλλιτέχνης που όλη την ώρα απασχολεί τα μ.μ.ε. με τις αποτοξινώσεις του, τις εμφανίσεις του στις οποίες κατουριέται, που αποκοιμάται όρθιος πάνω στη σκηνή. Σ' αυτά τα χρόνια, κ. Dalla, ο καλλιτέχνης είναι σαν σταρλέττα: για να ασχολούνται μαζί της πρέπει να κουνάει την ουρά της. Πολιτικές τοποθετήσεις και φιλοσοφικές σκέψεις θέλει ο κόσμος από τους σταρς;
Βγήκες να πεις καμιά παπαριά ποτέ κ. Dalla, όπως οι beatles ή οι άλλοι αγγλόφωνοι αστέρες που με το μάτι μαύρο από την πρέζα, έλεγαν διάφορα μεγαλομανιακά και ύστερα έπιαναν τα όργανα κι έβγαζαν με άγριες φωνάρες τα σώψυχά τους; Και δεν εννοώ τους Bowie, Clapton, Knopfler.
Κάποτε ο κ. Νιόνιος είχε πει για "...αυτή τη μαϊμού, το Ντάλλα, που με αντέγραψε" (sic). Τέλος πάντων. Εσύ πήγαινες κι ερχόσουν σαν τουρίστας. Την τελευταία φορά "μας την έκανες" και δεν ήρθες. Είπαν πως "δε σ' άφησε ο γκόμενος" :)
Τώρα κανονικά θα έπρεπε να βάλω ένα βιντεάκι με ένα τραγούδι σου. Μα έχω βάλει και θα βάλω πάλι κι άλλα. Τώρα -δεν ξέρω γιατί- μού έρχεται να βάλω το τραγούδι που θεοποίησαν οι "αρβύλα":
Σαν αμερικανάκι θα φωνάξω κι εγώ: kommataraaa...yeah. Στην υγειά σου, Αμέρικα...Και εις άλλα με υγεία. Όπως την εννοείς εσύ την υγεία ... τζόγκινγκ & κοκαϊνη.
Βέβαια, στην Ελλάδα μας, ενώ οι θάνατοι τών δύο παραπάνω σταρς έγιναν θέμα σε τηλεόραση και διαδίκτυο, ο Lucio πέρασε στα ψιλά. Μα και αυτός...αν ήθελε να τιμηθεί η απουσία του, τόσο πολύ τού κόστιζε να βρεθεί μέσα σε καμιά μπανιέρα τίγκα στην ηρωίνη και στα υπνωτικά;
Όχι τίποτ' άλλο...Με ρωτάς, κ. Dalla, αν πήραμε χαμπάρι το θάνατό σου και εμείς. Μερικοί σίγουρα κάτι ακούσαμε. Αύριο, λέει, θα εκτεθείς -μέρα τών γενεθλίων σου- στην πλατεία τής πόλης σου, που την έκανες τραγούδι. Τώρα, για περισσότερα πράγματα, εδώ στην Ελλάδα, δε σε κόβω...
Κατ' αρχήν στα μπαρ, στο ράδιο, στην tv, δε σε άκουγα (ελάχιστα "σε παίζανε") ...κατά κανόνα άκουγα Αμερικάνικα και Βρετανικά. Δικαιολογημένα, βέβαια, αφού η Αμερική είναι πιο κοντά στην Ελλάδα. Καθώς και η ζωή μας είναι πιο κοντά στην Αμερικάνικη. "Κομματάρα, yeah..." που λενε οι Ράδιο Αρβύλα στο άκουσμα τών πρώτων ήχων τού δυνατού μπάσου και των εκκωφαντικών ντραμς.
Άλλο πράμα ο καλλιτέχνης που όλη την ώρα απασχολεί τα μ.μ.ε. με τις αποτοξινώσεις του, τις εμφανίσεις του στις οποίες κατουριέται, που αποκοιμάται όρθιος πάνω στη σκηνή. Σ' αυτά τα χρόνια, κ. Dalla, ο καλλιτέχνης είναι σαν σταρλέττα: για να ασχολούνται μαζί της πρέπει να κουνάει την ουρά της. Πολιτικές τοποθετήσεις και φιλοσοφικές σκέψεις θέλει ο κόσμος από τους σταρς;
Βγήκες να πεις καμιά παπαριά ποτέ κ. Dalla, όπως οι beatles ή οι άλλοι αγγλόφωνοι αστέρες που με το μάτι μαύρο από την πρέζα, έλεγαν διάφορα μεγαλομανιακά και ύστερα έπιαναν τα όργανα κι έβγαζαν με άγριες φωνάρες τα σώψυχά τους; Και δεν εννοώ τους Bowie, Clapton, Knopfler.
Κάποτε ο κ. Νιόνιος είχε πει για "...αυτή τη μαϊμού, το Ντάλλα, που με αντέγραψε" (sic). Τέλος πάντων. Εσύ πήγαινες κι ερχόσουν σαν τουρίστας. Την τελευταία φορά "μας την έκανες" και δεν ήρθες. Είπαν πως "δε σ' άφησε ο γκόμενος" :)
Τώρα κανονικά θα έπρεπε να βάλω ένα βιντεάκι με ένα τραγούδι σου. Μα έχω βάλει και θα βάλω πάλι κι άλλα. Τώρα -δεν ξέρω γιατί- μού έρχεται να βάλω το τραγούδι που θεοποίησαν οι "αρβύλα":
Σαν αμερικανάκι θα φωνάξω κι εγώ: kommataraaa...yeah. Στην υγειά σου, Αμέρικα...Και εις άλλα με υγεία. Όπως την εννοείς εσύ την υγεία ... τζόγκινγκ & κοκαϊνη.
3 σχόλια:
Πες τα, "Χρυσόστομε"!
Για αυτό σε εκτιμώ και γουστάρω να σε διαβάζω....γιατί είσαι το "παλικάρι που ξέρει κι άλλο μονοπάτι".
Μπράβο για την ανάρτηση!
(έπρεπε να το πω..
πάω και πιο πίσω...
χάρηκα που άνοιξες πάλι την 'δίοδο' :))
Όταν πονάει η δίοδος, την κλείνω. Να, δουλεύω και το ...άλλο μονοπάτι.
Χρυσόστομος
Δημοσίευση σχολίου