Παλιό θεατρικό

Καθώς στρίβω, γυρνώντας σας την πλάτη
έχω έντονη την καχύποπτη αίσθηση
πως θέλει ο καθένας σας
να μού αρπάξει, να μού κλέψει κάτι

Κάντε δουλειά σας, κλέψτε φίλοι μου,
μερικές αρετές που έχω, λεηλατείστε
Αν όμως επιτρέπετε, παράκλησις θερμή
ένα ελάττωμά μου αγαπητό, που' χω εκ γενετής...
Αυτό μην το αγγίξτε

Από αυτό όλοι με αναγνωρίζουν
σαν τους απατεώνες με τούτο με φωνάζουν:
ο στραβοκάννης, ο καμπούρης, ο σαπιοκοιλιάς,
ο λιγομίλητος, ο τάδε, ο κανένας

Αρπάξτε λοιπόν μιαν αρετή, εύκολα θα τη βρείτε
Σαν τα παράσημα κι εγώ, στο πέτο μου τις έχω,
στερεωμένες με καρφιά, μού σκίζουνε το κρέας

Εμπρός, λοιπόν, τραβήξτε τες, κάντε μου τη χάρη
και γιατροσόφια βάλτε πολλά μη μείνει ουλή μεγάλη