29 Αυγούστου, 2012

Μυρηκάζεις



Τη ζωή σου όλη καθιστός περνάς
δίπλα σ' ένα ηφαίστειο
Εκεί κοιμάσαι και ξυπνάς

Αναρωτιέσαι
μυρηκάζοντας τις ίδιες σκέψεις:
Κουτσομπολιά ρουφιάνων
ειδημόνων προβλέψεις
Διστάζεις τούς οιωνούς
και τις Κασσάνδρες  να πιστέψεις:

"Επίκειται έκρηξις τού ηφαιστείου,
την πόλη εκκενώσετε
Τρεχάτε από χωρίου εις χωρίον"

Κι αν πάλι η ζωή σου θα 'ναι αυτή
πάλι πλάι στη λάβα θα βρεθείς
απολίθωμα σαν εκείνο τής Πομπηίας
που σωστό άγαλμα μοιρολατρίας
έμεινε εκεί κάτω από τις στάχτες

Αυτοί, λέει, και να το ήξεραν,
από την Πομπηία δεν θα 'φευγαν
Εκεί ήταν η ζωή τους

5 σχόλια:

jokand είπε...

Πολύ καλό!!!

Ο τράγος

Ανώνυμος είπε...

Οργασμός ποίησης!

Χυνάς & ΠΟΥCTIN

jokand είπε...

Τι έγινε ρε φίλε...θα γράψεις τίποτα ή ακόμη "μηρυκάζεις"!

Alex είπε...

Χρόνια πολλά και καλά !

Ανώνυμος είπε...

Ευγενική η σκέψη σου προς τον αοιδό, αλεξία. Έχει και την ανθρώπινη ...διάcταcη ο καλλιτέχνηc!