29 Οκτωβρίου, 2012

Φούμο



Γοητευτικός ήτανε κύριος
έως ότου η κλιμακτήριος
ήρθε να τον αλλάξει...
Χωρίς καν να αντιληφθεί
πώς γίνεται τέτοια αλλαγή
είδε τον κόσμο γύρω του
να τού μιλάει με το "εσείς"
να τού χαμογελά ανόητα
ξεμακραίνοντας να κοιτά
το χρώμα τών μαλλιών του
Γυναίκες δίπλα του ώριμες
μαζευόταν ένα τσούρμο
το μουστάκι του, τα φρύδια του
α λα Κλαρκ Γκέημπλ
τα σκούρηνε με φούμο
Κατάφερνε έτσι καθημερινά
να παραμένει ο ίδιος,
σ' έναν κόσμο που απλά
δεν ζητούσε από κείνον
τίποτε πια, μονάχα να φορά
τη μαγική μπογιά
το κορακί του φούμο

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Μη μου ξεβάψεις εδώ... και μου λερώσεις τα μαξιλάρια!

(άντε καλά... έλα εσύ και θα σου βάλω μαύρες μαξιλαροθήκες... και μη με πεις νεκρόφιλο μετά!)

Η ΛΑΔΟΜΠΟΓΙΑ