Ες Φιλίππους

Ένας τρελός

μα πόσο τρελός μπορεί  κείνος να ήταν και κατάλαβε αμέσως

πως ο νους μου δεν ξεκολλάει απ' τα ταξίδια

Κι εξόν απ' τα ταξίδια υπάρχει τίποτα άλλο;

Δεν είμαι όμως για να πετώ

θέλω να μένω πάνω στον πλανήτη, να με πηγαίνει το κύμα

κατάστρωμα, καμπίνα, ενδιάμεσα λιμάνια

απρόβλεπτες καθυστερήσεις

Έτσι, λοιπόν, μού λέει ο ταξιδομανής

το κρυφό του δρομολόγιο:

Εις Πάτρας μπαρκάροντας, στο Μπάρι αφικνούμαι

και από κει στην Νέα Πόλι

Από τη Νέα Πόλι, αποβραδίς μπαρκάρω,

το πρωί είμαι στην Τυνησία

Προς Νότο παίρνω κάποιο τρένο

Λα Γκουλέτ, Σους, Τοζέρ

Είδε που τον κοιτούσα σα να λέω:

"Μα πώς μπορεί ο άνθρωπος χωρίς άλλους ανθρώπους;"

Φίλε μου, λέει, μην φοβάσαι, δεν τους ξεχνώ αυτούς,

με εκείνους οψόμεθα Ες Φιλίππους