Οι μνήμες στάζουν από τα ραγίσματα
που προστέθηκαν στο κέλυφός μου
με το πέρασμα τού χρόνου
Στο κέλυφός μου;
Άραγε ήμουν κάποτε ένα αυγό;
Ούτε κι αυτό καλά-καλά θυμάμαι
Ποια κότα θα γεννούσε τέτοιο αυγό
χωρίς με το πόδι της να το πατήσει
ώσπου να σπάσει
Σωστά...δεν είναι η γονιμότητα τού αυγού
το συναίσθημα, η ουσία τής ύπαρξής μου
Μέσα σε ένα θέατρο, προς τη σκηνή πετώ
ολοένα πιο πολύ πλησιάζοντας τον ηθοποιό
που φωνάζει υστερικά:
"Φυλαχτείτε...Μας πετούν κλούβια αυγά!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου