Το πρωί βρήκα την ημέρα και ήταν ήδη μέρα. Ύστερα από μένα περισσότερο μέρα έγινε. Συνάντησα έπειτα το παιδί και ήταν ήδη άνθρωπος. Μετά δε από μένα, περισσότερο άνθρωπος έγινε. Τις κάποτε καλλίπυγες κυρίες των χαμαιτυπείων ήδη γριές τις βρήκα. Ακόμα πιο γριές τις άφησα, χορτάτος αποχωρώντας. Ταξιδεύοντας προς το Βορρά ό,τι προσπερνούσα γινόταν Νότος. Προς τη Δύση καθώς αποτραβιόμουν, όλα γίνονταν Ανατολή.
Ούτω καθεξής...
Από τα σημαντικά πράγματα στη ζωή μου
πέρασα δίπλα, ξώφαλτσα, νομίζω
πάντως δοκιμάστηκα σ' όλους τους πειρασμούς
και πρόθυμα έσκυψα το κεφάλι
Πήρα μιαν άφεση αμαρτιών
προσωρινή
τίποτα παραπάνω
Πρέπει, λέει, πάλι απ' την αρχή!
Ούτως ή άλλως...
Τότε δεν πρόλαβα να βεβαιωθώ
αν πράγματι κάτι απ' όσα ζω
ήθελα να τ' αλλάξω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου