Μια στιγμή μονάχα είχε μπροστά του.
Κι έπρεπε, μέσα στη στιγμή εκείνη, λάθος απόφαση να πάρει, έπειτα να την κάνει πράξη, να παραδεχτεί μετά πως ήταν ένα λάθος και για λίγο να φορτώσει το φταίξιμο σε κάποιον άλλον.
Έπειτα, επί τροχάδην κι άρον άρον, έπρεπε να κάνει την Αυτοκριτική του.
Αυτοκριτική...Αυτή ήταν και η πιο λανθασμένη από όλες του τις πράξεις και τις νέες του αποφάσεις.
Κι όλο το φταίξιμο στην Αυτοκριτική το έριχνε. Κι αυτή επίσης έφταιγε που πάντα -και για τα δυσκολότερα εγχειρήματα ακόμη- μια μονάχα στιγμή είχε πάντοτε μπροστά του.
Κι έπρεπε, μέσα στη στιγμή εκείνη, λάθος απόφαση να πάρει, έπειτα να την κάνει πράξη, να παραδεχτεί μετά πως ήταν ένα λάθος και για λίγο να φορτώσει το φταίξιμο σε κάποιον άλλον.
Έπειτα, επί τροχάδην κι άρον άρον, έπρεπε να κάνει την Αυτοκριτική του.
Αυτοκριτική...Αυτή ήταν και η πιο λανθασμένη από όλες του τις πράξεις και τις νέες του αποφάσεις.
Κι όλο το φταίξιμο στην Αυτοκριτική το έριχνε. Κι αυτή επίσης έφταιγε που πάντα -και για τα δυσκολότερα εγχειρήματα ακόμη- μια μονάχα στιγμή είχε πάντοτε μπροστά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου