Φιλοζωικό νομοσχέδιο

Σύμφωνα με το φιλοζωικό νομοσχέδιο, απαγορεύεται στο εφεξής:

-1- Κάθε πολιτισμική παρέμβαση ή εξαναγκασμός μικρού ή μεγάλου ή μεσαίου μεγέθους ζώου η οποία αποβλέπει εις το να δεχθεί το ζώον την εκμάθησιν παραγγελμάτων παρά τού ανθρώπου. Επίσης απαγορεύεται ο εξαναγκασμός τού ζώου να απαντά εις υπό τού ανθρώπου επιλεγέντα ονόματα ή ψευδωνύμια.

-2- Κάθε περιορισμός ή θανάτωσις λυσσασμένου σκύλου, ενώ ταυτοχρόνως ο δαγκωμένος άνθρωπος φωνάζει κατά τρόπο υστερικό και μεταφέρεται από φαρμακείο σε εφημερεύον νοσοκομείο. Τουναντίον ο άνθρωπος θα θανατώνεται εις το εξής και ο σκύλος θα μεταφέρεται σε εφημερεύουσα μονάδα τού ΣΚΥ.ΛΥ.

-3- Κάθε λουρί σκύλου μονόδρομης χρήσεως. Τα παλαιά λουριά δέον όπως αντικατασταθούν με νέα, διπλής κατευθύνσεως (ιμάς τύπου "λαιμός-λαιμός") με δυνατότητα καθοδηγήσεως τού ανθρώπου υπό τού σκύλου κι όχι μόνον το αντίθετον.

Συναίσθημα

- Πολύ ρομαντικός, σου λέω. Βάζει το συναίσθημα πάνω από τη λογική.
- Δηλαδή, σκέφτεται με το κάτω κεφάλι, που λένε.
- Ε...Ναι.

Φιξασιόν

Για τον πατέρα μου, το να με κουβαλάει στην πλάτη του όταν ήμουν παιδί, έμοιαζε με το να κουβαλά μια στάμνα γεμάτη νερό, νερό που κυμάτιζε και μπορούσες να ακούσεις τον παφλασμό του, να μυρίσεις την καθαρότητά του. Άλλοτε έτρεχε με αυτή τη στάμνα στον ώμο άλλοτε καθόταν κάτω κι έβριζε το φορτίο του. Το αφόρητο φορτίο που σηκώνει όποιος έχει να καλλιεργήσει το μυαλό ενός παιδιού.

Κάποτε ο μπαμπάς χρειάστηκε να ξαπλώσει για πολύ καιρό και να σκεπαστεί καλά για να είναι ζεστά. Ρώτησε: "Μα αυτή τη στάμνα, ποιος θα την πηγαινοφέρνει στους δρόμους, μέχρι να ξανασηκωθώ;". Δεν πήρε απάντηση. Μόνο έκατσε και σκέφτηκε πως το νερό μέσα στη στάμνα, όταν κουνιέται, σου χαλάει την ισορροπία. "Πόσο δύσκολο θα 'ναι να την κουμαντάρει άλλος αυτή τη στάμνα!"

Όταν ο μπαμπάς χειροτέρεψε και αντιλήφθηκε πως δε θα βρισκόταν άλλος να κουβαλά το φορτίο του στη θέση του, ζήτησε μόνο να με πλησιάσουν στο κρεββάτι του. Να ακούει έτσι τους οικείους του θορύβους. Κάποτε ένιωσε πως δε θα ξανασηκωνόταν. Λίγο για να τελειώσουν όλα, λίγο για να μην τυραννιέμαι κάποτε σε άλλους κόσμους, έδωσε μια γροθιά στη στάμνα, που πρώτα τη διαπέρασε και ύστερα την έστειλε, πέφτοντας, να γίνει κομμάτια.

Ν/Σ

Υπέφερα πολύ από το ελάττωμά μου τής στείρας, άσκοπης μεγαλοστομίας, έως ότου εσύ ήρθες και μου αφαίρεσες την ελευθερία τού λόγου.

Σωτηρία

Μόνο για να ξέρεις ποιος σου χτυπά την πόρτα, σαν να ήταν ένας γρίφος κι όχι για να του ανοίξεις...
Ρώτα λοιπόν:
Ποιος είναι; Άσε με να μαντέψω.

Το "ποιος είναι;" είναι ρητορική ερώτηση. Αν "τα βάλεις κάτω" η απάντηση είναι προφανής. Μετά τις δώδεκα τα μεσάνυχτα, κάποιος είναι που έρχεται να σε κλέψει. Η βάρδια πριν τις δώδεκα συνήθως είναι φίλος.Φίλος που ποτέ δε μένει μέχρι αργά, μέχρι τόσο αργά ώστε να σε σώσει από τους αλήτες.

Να σε σώσει...Κοροϊδία τελικά είναι η σωτηρία.
Να είσαι προσεκτικός είναι αρκετό, να προσπαθείς να σωθείς είναι ανόητη απληστία. Έχει νόημα η σωτηρία μόνο αν την γυρεύεις με αλαζονεία ή με την εμμονή τών ρεκόρ.
  

GRAN TORINO

Φυσαγμόνικα

Έλεγε:
Καλημέγααα...καλημέγααα, φύσαγε ύστερα μέσα στη φυσαρμόνικα, φου-φου-φου κι ύστερα πάλι:
Καλημέγα...(χοντρούλης, εξέρυθρος, αμυδρά αριστερός και αόριστα γκέη).

Και το αυτό κάθε μέρα... Ένας δημόσιος υπάλληλος που, πριν αρχίσει να εξυπηρετεί το κοινό, έπαιζε φυσαρμόνικα στο γκισέ!!!

Σκότωνε με τα δάχτυλά του την ψυχή μου. Μάλλον με τις χειλάρες του, ο χειλούς αυτός έκανε την καρδιά μου να δονείται και τις τρίχες τού στήθους μου να σηκώνονται.

Τώρα θα μου πεις -όχι εσύ δηλαδή, οι άλλες σαν εσένα, αυτές οι κακίστρες...(εσύ είσαι καλός και ηθικός). Θα μου πεις δηλαδή:
"Πώς και δεν παίζεις κι εσύ φυσαρμόνικα; Γιατί δεν έχεις πάει στην Ιρλανδία; Γιατί γράφεις ανοησίες; Γιατί τα επιτεύγματά σου είναι τόσο λίγα; Γιατί δεν ξέρεις πόσοι Αφρικάνοι έχουν πάρει Νόμπελ;"

Δεν είμαι σαν εκείνον. Ήθελα να πω δεν μπορώ να παίξω φυσαρμόνικα. Ιρλανδία;;; Δεν είσαι καλά. Όλα αυτά είναι για μένα πολλά. Κάποια ουσία λείπει από το αίμα μου ίσως, το είχαν πει όταν γεννήθηκα μα δε θυμάμαι καλά. Ήμουνα μικρός, πάει καιρός. Όμως τη μειονεξία μου θα ξεπεράσω. Παίρνω θάρρος, λιγάκι αποθρασύνομαι κιόλας. Σιγά σιγά. Κι έχω αγοράσει φυσαρμόνικα.