Πολιτισμικές ομοιότητες

-Γιατρέ μου...πώς είναι δυνατόν; Φοβάμαι ακόμα και τους λευκούς μετανάστες από το
Καραμπουχιστάν ενώ δεν έχω κανένα πρόβλημα ούτε με τους πιό μαύρους εισβολείς
Αρειανούς τού πλανητικού μας συστήματος! Πώς γίνεται;

-Μα δε χρειάζεται φιλοσοφία...Παίζουν ρόλο οι πολιτισμικές ομοιότητες!

Στον τόπο

Σαν προβλέψιμος, τυπικός δολοφόνος, επέστρεψα στον τόπο τού εγκλήματος
Το ίδιο παρατήρησα πως είχε κάνει και το θύμα μου
Ανόητος που ήμουν...πίστευα πως η ιστορία επαναλαμβάνεται:
Ο άλλος σήκωσε μια βαριά πέτρα και την κατέβασε στο κεφάλι μου

Τρέχω πολύ με διάφορα

"...Καμμιά φορά, σπάνια, διαβάζω αυτά που γράφεις...ξέρεις, όχι πολύ συχνά. Δεν προλαβαίνω, δεν καταλαβαίνω από αυτά, είναι λίγο ακατανόητα. Δεν πολυασχολούμαι με την ανάγνωση αυτόν τον καιρό, τρέχω πολύ με διάφορα. Διαβάζω πολύ λίγο, άλλα είδη...Αυτό το δικό σου που δε βγάζεις άκρη, το ειρωνικό-μισανθρωπικό-υπεροπτικό ύφος στα περισσότερα κομμάτια σου, μερικές εμμονές (ρολόγια, Χριστοί, Μαστρογιάννηδες)...Γιά κάποιο λόγο τα έχεις βάλει άνευ λόγου με ορισμένους, αντί να αντιλαμβάνεσαι το ρόλο τους. Δεν μπορώ να ακούω παλαβομάρες τύπου Έβολα και τα τοιαύτα.
Όσο περνάει ο χρόνος, μοιάζει να γίνεσαι ένας αναίσθητος, απολυταρχικός φασιστάκος. Ένας ρατσίστας, ένας φασίστας, ένας ομοφοβικός. Εσύ, που με το βινύλιο στη διαπασών, άκουγες μαζί μου τραγούδια τής αναρχίας...
Πώς έγινες έτσι; Δεν λες τίποτα από όσα έλεγες...δεν γράφεις πιά τίποτα από όσα θέλω να γράφεις..."

Τέστ

Η εργασία μου είναι να κάθομαι πίσω από ένα τζάμι και να παρακολουθώ διαλόγους που σκοπό έχουν να προσδιορίσουν κατά προσέγγισιν την ηλιθιότητα τού εκάστοτε εξεταζομένου. Ενδιαφέρον, ε;
Έτσι, μεταξύ άλλων, ακούω συχνά... ερωτήσεις-παγίδες, οι οποίες μέσα στο ήδη φορτισμένο κλίμα, παγώνουν το "θύμα" ιδίως όταν αυτό είναι σαστισμένο απέναντι στις γυναίκες (κυρίως) εξετάστριες.

"Για πείτε μας ποία η διαφορά πουλιού/αεροπλάνου...ακούω, ακούω, πείτε μαςςς!"
Το πουλί έχει τρίχες ενώ το αεροπλάνο δεν έχει;

"Εξετάζεστε, εεε; Σοβαρότης! Πείτε λοιπόν...είναι πιό βαριά 10 κιλά βαμβάκι ή 10 κιλά τσιμέντο;"
Δύσκολο. Να το κάνουμε 1κιλό και 1κιλό, που ξέρω την απάντηση;
"Έστω...ή μάλλον ένα λεπτό" - ακολουθεί σύσκεψη: "καλέ ισχύει η ερώτηση για το 1 κιλό και για τα 10 κιλά; Για ρώτα κάποιον που ξέρει..."
Αν πέσει 1 κιλό μπαμπάκι στο κεφάλι δεν παθαίνεις τίποτα, ενώ με 1 κιλό ατσάλι σπάει το κεφάλι!
"Επίδειξη εξυπνάδας, εεε; Χιούμορ, εεε;"

Είμαι έξυπνος, είμαι χιούμορ...α-α-α. Συγχωρείστε με, ξέρω πως είμαι ένα καθυστερημένο άτομο...
Αργότερα ο εξεταζόμενος, έχων απαντήσει σε άλλες 20 παρόμοιες ερωτήσεις, σηκώθηκε, απομακρύνθηκε από τους εξεταστάς και ρώτησε:
Συγγνώμη, υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν ποτέ οι απαντήσεις στις ερωτήσεις αυτές; Δεν πιστεύω...Γιατί λοιπόν όλες τις φορές που έχω αξιολογηθεί, μου κάνετε ακριβώς τις ίδιες ερωτήσεις;

Λέσχαι

ΠΟΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΠΗΚΕ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΜΑΚΡΥΠΟΥΛΙΑ-ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ;
διάβασε σε μια φυλλάδα ο Ηλίας. Αναρωτήθηκε: μα τι άνθρωπος ήταν αυτός που θα έμπαινε σφήνα στο δημοφιλές ζεύγος;

Και ποιός είναι ο Ηλίας που κόφτεται για τους 2 celebrities, θα πείτε...
Το λοιπόν:
Αν η ζωή τού Ηλία ήταν μια ταινία, θα ήταν σίγουρα μια ανιαρή ταινία. Φίλοι με τους οποίους αντήλλασσε απόψεις γύρω από την Τέχνη τάχα, ενώ το βασικό του ενδιαφέρον ήσαν οι γυναίκες. Νοσηλευτής ο ίδιος θώπευε εν κρυπτώ νέες γυναίκες, σαλιάριζε στο skype, όπου παρίστανε τον γιατρό εκμεταλλευόμενος τις ελάχιστες ιατρικές γνώσεις του (όπως: άλλο πυλωρός, άλλο πρωκτός
...άλλο ουρήθρα, άλλο πιτυρίθρα).
Τέλος πάντων, δεν επρόκειτο μόνο γι' αυτά. Η κολλώδης του συμπεριφορά, το σκάλισμα τής μύτης
με άμεση βρώση τής εξαχθείσας ύλης (κατά τον τρόπον τού προπονητού Λεβ τής Γερμανίας), το πτύειν από το παράθυρον τού αυτοκινήτου του συμπλήρωναν το κάδρον. Συμπεριφοράν τοιαύτην δεν είδον ούτε εις τας χαμηλής υποστάθμης λέσχας όπου συχνάζει η ταπεινότης μου. Eις τοιαύτην λέσχην όπως η ΛέσχηΚώλαση, δεν θα συναντήσετε αίσχος αυτής τής ολκής.

Δεν ξέρω εάν έδωκα σαφή εικόνα τού Ηλίου.Ίσως εάν τον προσδιόριζα ως το αντίστροφον τού Σουητκόρνερμποϋ, να επιτύγχανα τον στόχον μου.

A clockwork orange

Απόψε πήραν άδεια...

Κάθε κόμμα / κίνημα έχει την επιτήδευσή του, ανάλογα με την ανύπαρκτη ή υπαρκτή πραγματικότητά του. Πολλές φορές γίνονται μελό ή αστείοι ή και εκνευριστικοί όταν
χρησιμοποιούν εκφράσεις ρουστίκ ή βίντατζ (όπως το ΚΚΕ λέει "Το κομμάτι τού λαουτζίκου
που δεν έχει πού την κεφαλή κλίναι"). Άλλοι αγαπούν να αναφέρονται σε παιδάκια που πλέουν νεκρά με καπέλο στο πέλαγο, άλλοι βλέπουν ήδη την Ελλάδα (μόνο;) κάτω από την μπότα τού ναζισμού σε έκδοση 21ου αιώνος, με αποτέλεσμα την κατάλυση τών ελευθεριών που σήμερα απολαμβάνουμε (πλην ολίγων τεχνικών λεπτομερειών). Ο ακραιφνής ανδρισμός εκφράζεται με τις φράσεις "μοίρασε εγκεφαλικά η P. Soletta στην Ψαρού, κάνοντας μπάνιο, παρά την ελάχιστη κυτταρίτιδα".
Ο Ίων Δραγούμης, με πληροφορούν, δεν ήταν εθνικιστής "από αυτούς". Αν και φορούσε σκούρα, ποτέ δεν εθεάθη με μακό τής Χρυσής Αυγής...αν το ψάξουμε καλά, θα δούμε πως Βενιζέλος, Γ. Παπανδρέου, Ν. Καζαντζάκης ήσαν Αριστεροί, όπως και ο Πλαστήρας. Το ξύλο μεταξύ ανδρών
δεν είναι αποδεκτό. Μπορούμε να φτάσουμε έως την μούτζαν, τα ταπεινωτικά λόγια, τη φτυσιά. Όλα αυτά τα καθορίζουμε εμείς. Κι αφού πήραμε πρώτοι την άδεια, παρόλο που θα μείνουν άλλοι στο δρόμο, η προώθηση τών αρχών μας θα συνεχιστεί.