Κάθε μέρα σε ακούω και ξέρω πως κι εσύ με ακούς, μα την Παρασκευή... την Παρασκευή ήθελα να 'ξερα τι τα θέλεις, πες μου τι είναι αυτοί οι νεωτερισμοί. Την Παρασκευή λέει θα δίνεις το λόγο, "θα δίνεις βήμα" σε όλους όσους θέλουν να ακουστούν. Άκου λέει!
Και εγώ; Τι στο καλό...εγώ περίμενα πως την Παρασκευή θα έδινες τον λόγο σε εμένα, μόνο σε μένα. Περίμενα πως την Παρασκευή θα "έδινες βήμα" μια ώρα ολόκληρη σε μένα, θα μιλούσα μόνο εγώ, κανένας άλλος, ούτε καν εσύ. Μάλιστα εσύ, φαντάστηκα θα είχες την ευαισθησία και θα παλουκωνόσουν στο σπίτι σου, μπροστά στην τηλεόρασή σου και θα άκουγες ΕΜΕΝΑ με όλη σου την προσοχή.
Έχεις πολλά να μάθεις, βλέπεις...και πρώτα από όλα έχεις να μάθεις πώς είναι να περιμένεις, τόσες Παρασκευές τής ζωής σου, να σού δώσουν βήμα...σε εσένα και καμιά δεκαριά άλλους άσπρους, γκρί και μαύρους μπαμπουίνους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου