14 Δεκεμβρίου, 2018

Οι ντροπές

Πρέπει να 'ναι και που έπαψα πιά
να κρύβω κείνο το ελάττωμά μου

Είχα δυο μεγάλες μαύρες ελιές
απάνω στα δυο μάγουλά μου

Βαφόμουνα,
ακόμα και γυνακεία έβαζα χρώματα
για να σκεπάσω τις ασχήμιες

Τι μακιγιάζ...τι καμουφλάζ...

Άλλοι με συμπονούσαν άλλοι δεν συμφωνούσαν
και με βρίσκαν ντροπαλό
ματαιόδοξο άντρα χωρίς θάρρος

Τόσος ντόρος για δυό μαύρες ελιές!

Πρέπει να 'ναι που με δυο ξυραφιές
έκανα στα μάγουλά μου δυο ουλές
και κάπου κάπου τρέχουν αίμα ακόμη

Και τι έγινε που άλλαξα μια ασχήμια με μια άλλη;

Βεβαίως και έχει σημασία μεγάλη
το τωρινό μου ελάττωμα δεν το σκεπάζω
Τις κόκκινες τις ξυραφιές τις δείχνω σε όλους
Και κάπου κάπου τρέχουν αίμα ακόμη






Δεν υπάρχουν σχόλια: