Τέσσεροι φίλοι ήμασταν, δυο Αμερικάνοι και δυο Ελληνάκια. Το ένα ελληνάκι ήμαν εγώ και το άλλο ο Μάνος. Οι αμερικάνοι λεγόσαντε Τζακ ο ένας και Sbudsome, λέει, ο άλλος. Ο τελευταίος ήτανε ο πιο ήρεμος, δε νεύριαζε ποτέ, ακόμα και όταν έπρεπε.
Ο Μάνος θαύμαζε το Sbudsome και γω το Τζακ...Αντεροβγάλτη τονε φώναζα. Όταν νευρίαζα ούρλιαζα "ΤΖΑΚ!"... "ΠΟΥ' ΣΑΙ ΤΖΑΚ!"...
Ο Μάνος όταν κάτι τον ενοχλούσε, τίποτε δεν άλλαζε στην όψη του, μόνο τα βλέφαρά του έπεφταν πολύ λίγο, λίγο τα χείλη του παίρναν το σχήμα duckface και χαμηλόφωνα θυμόταν το όνομα του φίλου του: "Ζμπούτσομ...Ζμπούτσομ..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου