Επανάληψη, μονοτονία

Φίλος ήταν με την επανάληψη και την μονοτονία...καμιά φορά τον κοίμιζαν αυτά τα δύο. Εκνευριζόταν τότε γιατί ο ύπνος που τον έπαιρνε, δεν τον άφηνε να απολαύσει την μονοτονία και εκείνες τις επαναλαμβανόμενες ανιαρές στιγμές. Ευχαρίστηση δεν ήσαν μόνο τα όνειρα αλλά και το κενό, η σιωπή, ένας κούφιος κρότος.
Εξάλλου, με εκείνον τον ύπνο που τον έπαιρνε, πώς θα συνέχιζε να επαναλαμβάνει -ασταμάτητα- εκείνο το ίδιο δισύλλαβο όνομα...