Από το τέλμα

Ο σιδηρος γράφει...Κάποτε ήμουν ακίνητος
Πριν χρόνια βρέθηκα κάτω από μια σιδηροκαταιγίδα
Μήνες ολόκληρους ρινίσματα σιδήρου χτυπούσαν το πρόσωπό μου
Μαστίγωναν τον κορμό μου
Θυμήθηκα τους μαγνητικούς πίνακες που παίζαν τα παιδιά
Ζωγραφίζαν αστεία τέρατα
Με έναν δυνατό μαγνήτη ξεκολλούσα τα ρινίσματα από πάνω μου
Παίρνοντας ρεύμα από από τεράστιους συσσωρευτές. Ακίνητος.

Κάνει κανείς έναν αστείο πήδο προς τα εμπρός πέφτοντας αδέξια στο έδαφος
Λερώνεται πέφτοντας στο χώμα μα ξεκολλάει από το τέλμα και είναι έτοιμος
να ξεκινήσει πάλι την πορεία του
Πολλή λάσπη, πολύ αίμα, πολύς ιδρώτας...κάποια μικρή ταπείνωση
Αν θυμάσαι ποιός ήταν ο προορισμός σου, είσαι έτοιμος να προχωρήσεις