-Εγώ, τούτο, το
είδα πιο φτηνό ακόμα, εκεί, λίγα μέτρα παραπέρα. Μισά από όσα ζητάς εσύ!
-Ε άντε πάρτο από
κεί...την ποιότητα τού εμπορεύματος την πρόσεξες; Ήταν σαν τού δικού μου;
-Στην ποιότητα,
στην ποιότητα κολλήσαμε ενώ δεν έχουμε να φάμε;
-Θέλω την ίδια
ποιότητα να πάρεις...Μισοτιμής, μισοτιμής...μειώσαμε την ποσότητα. Ας
σεβαστούμε την ποιότητα!
-Έλα...έλααα
έβγαλε η ποιότης κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο. Ποιότης η πατάτα, ποιότης η
τομάτα!;
-Έλα και η
Τζοκόντα τού Ντα Βίντσι στη μισή τιμή ... και στη μισή δεξιοτεχνία. Μισοτιμής ο
καλλιτέχνης και πάλι πολύς είναι!
-Εδώ κι ο
ποιητής! Στα μισά λεφτά παίρνεις το ποίημα όλο.
-Η Αφροδίτη τής
Μήλου με άαανευ το κεφάλιιι!
Ζω στα φτηνά,
μισοτιμής και γύρω μου μισοτιμής μαλώνουν. Μισοτιμής παλεύουν, σε τιμή
ευκαιρίας μονιάζουν... Πιο πέρα πίνουνε κρασί, μισό ποτήρι είναι νερό, το άλλο
μισό μηλίτης. Νέες ιδέες ευωδιάσαν τον αέρα... παγκοσμιοποίηση! κι έτσι γίναμε
μισό από το ένα, μισό από το άλλο. Στο όλο πακέτο κι ο καυγάς ... Ο καυγάς
αυτός μάς αναζωογονεί, σαν να παίζαμε τάβλι.
Το ένα χέρι
χτυπάει το άλλο ...τα δυο μαζί βαράνε το κεφάλι. Εννοείται πως δεν γνωρίζει η
δεξιά τι κάνει η πλευρά η άλλη. Πάντα από δυο μισά ήμασταν φτιαγμένοι...Απλώς
τώρα ήρθε η ώρα τα δυο μισά να χωρίσουν τα τσανάκια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου