Το ψάρι δε βρομάει απ' το κεφάλι

Είναι που συνηθίζεις εύκολα τη μπόχα τού εαυτού σου, η μπόχα τού αλλουνού δεν σου είναι τοσο οικεία.

Ούνα φάτσα - ούνα ράτσα

Στημένοι αγώνες, σικέ πρωταθλήματα, χάρτινα ντέρμπι...στην Ελλάδα; Σίγουρα πρόκειται για ενορχηστρωμένη -από το εξωτερικό- επίθεση κατά τής ελληνικής αξιοπιστίας. Αποτελούν απόδειξη οι λογαριασμοί με τα 500.000.000 ευρά;;;


Έλα τώρα...Λυπάμαι αυτούς τους ιστορικούς συλλόγους που, σίγουρα η αθλητική δικαιοσύνη, θα στείλει στη Β' εθνική και με ποινή -10 βαθμούς. Βέβαια αυτά ίσχυσαν για μικρότερους ιστορικά συλλόγους όπως η Γιουβέντους, η Μίλαν κ.α. στη γειτονική Ιταλία.


Μα τι λέω; Εδώ "φάγανε" τους πιτσιρικάδες και θα αφήσουν τα ευρά; Αν η καθημερινότητα είχε ανάσα, τότε σίγουρα θα βρόμαγε ουλίτιδα.


Ούνα φάτσα - ούνα ράτσα...

Un bel di' vedremo

Μια μέρα θα δούμε
καπνό να υψώνεται εκεί μακριά,
στου ορίζοντα τα πέρατα

Κι ύστερα...Να, το πλοίο!
Ένα πλοίο κάτασπρο
που μπαίνει στο λιμάνι
στέλνοντας το χαιρετισμό του

Εγώ δε θα κατέβω εκεί. Όχι, δε θα κατέβω εγώ...
Στην κορφή τού λόφου θα σταθώ.

Βλέπεις πως ήρθε τελικά;

Θα καθίσω στην κορφή να περιμένω
Και θα περιμένω, θα περιμένω
Μεγάλη ήταν η προσμονή
κι αυτή η αναμονή δε θα μου είναι βάρος

Να, ξεπρόβαλε από το πλήθος
ένας άντρας, μικρός σα μια κουκίδα
και φαίνεται από δω
να βαδίζει προς το λόφο

Μα ποιός να είναι, ποιός;
Κι όταν φτάσει
τάχα τι να πρωτοπεί;
Από μακριά θα με φωνάξει:
"Πεταλούδα!"

Χωρίς απάντηση εγώ
θα κρυφτώ, λίγο από νάζι
λίγο για να μην σβήσω
από της συνάντησής μας τη χαρά

Κι όταν αυτός από την αγωνία του
φωνάξει τ' όνομά μου:
"Μικρούλα μου γυναίκα,
άρωμα τών λουλουδιών!"
λόγια που μου έλεγε σε κάθε ερχομό του
τότε θα φανερωθώ!

Στο υπόσχομαι, όλα έτσι θα γενούν.

Διώξε το φόβο σου,
με πίστη ακατανίκητη
εγώ τον περιμένω.


Un bel di' vedremo από την Μαντάμα Μπατερφλάυ τού Πουτσίνι.

Masterpiece - Gazebo

Μοίρα παιγνιδιών

Τα παραπεταμένα, άχρηστα πιά, παιγνίδια δεν αντέχουν εύκολα όλη τη νύχτα στα σκουπίδια ... αυτή την πρώτη και τελευταία νύχτα που μένουν στους κάδους τών απορριμμάτων, στις γωνίες τών δρόμων. Νωρίς το πρωί θα περάσει το φορτηγό τού δήμου και με αυτόν τον τρόπο θα λήξει η μεγάλη ή μικρή παραμονή τους στην κάθε γειτονιά.

Κυρίως ανυπόμονα μαδημένα λούτρινα, παιγνίδια ηλεκτρικά που οι μπαταρίες τους έχυσαν τα υγρά τους διαβρώνοντας όλο το μηχανισμό τους, αεροπλανάκια με το ένα φτερό σπασμένο, κουτσές κούκλες κι ακέφαλα ρομπότ-εξολοθρευτές, παιδικά πιανάκια με λειψή τη μια τους την οκτάβα.

Αυτή είναι η μοίρα τους, παιγνιδιών μοίρα...Θριαμβευτική είσοδος στο σπίτι, παραμονή για λίγες μέρες στο σαλόνι κι ύστερα, κάτω από από κάποιο παιδικό κρεβάτι, ανιαρή παραμονή. "Memento mori" λένε τα παλιά γερασμένα παιγνίδια στα καινούργια κατά τη θριαμβευτική προέλασή τους μες το αδηφάγο σπίτι που τα υποδέχεται σαν βιρτουόζους ηθοποιούς ανάμεσα στα χειροκροτήματα τού πλήθους τών παιδικών χεριών.

Έτσι, συνήθως, γίνεται. Αλλά, σπανίως, τα εμπορεύματα αυτά αρνιούνται αυτή τη μοίρα που είναι σχεδιασμένη απ' τους ανθρώπους. Μαζεύουν τα κομμάτια τους και βιαστικά, πριν τα απορριμματοφόρα καταφτάσουν, βγαίνουν απ' τους κάδους και όπου τους βγάλει φτάνουν. Έπειτα έρχεται το πρωί κι ακίνητα παραμένουν. Σε νέα χέρια ανθρώπινα θα πέσουν -άλλη, νέα ζωή. Μοίρα παιγνιδιών, διαφορετική(;) απ' την ανθρώπινη τη μοίρα.