Un bel di' vedremo

Μια μέρα θα δούμε
καπνό να υψώνεται εκεί μακριά,
στου ορίζοντα τα πέρατα

Κι ύστερα...Να, το πλοίο!
Ένα πλοίο κάτασπρο
που μπαίνει στο λιμάνι
στέλνοντας το χαιρετισμό του

Εγώ δε θα κατέβω εκεί. Όχι, δε θα κατέβω εγώ...
Στην κορφή τού λόφου θα σταθώ.

Βλέπεις πως ήρθε τελικά;

Θα καθίσω στην κορφή να περιμένω
Και θα περιμένω, θα περιμένω
Μεγάλη ήταν η προσμονή
κι αυτή η αναμονή δε θα μου είναι βάρος

Να, ξεπρόβαλε από το πλήθος
ένας άντρας, μικρός σα μια κουκίδα
και φαίνεται από δω
να βαδίζει προς το λόφο

Μα ποιός να είναι, ποιός;
Κι όταν φτάσει
τάχα τι να πρωτοπεί;
Από μακριά θα με φωνάξει:
"Πεταλούδα!"

Χωρίς απάντηση εγώ
θα κρυφτώ, λίγο από νάζι
λίγο για να μην σβήσω
από της συνάντησής μας τη χαρά

Κι όταν αυτός από την αγωνία του
φωνάξει τ' όνομά μου:
"Μικρούλα μου γυναίκα,
άρωμα τών λουλουδιών!"
λόγια που μου έλεγε σε κάθε ερχομό του
τότε θα φανερωθώ!

Στο υπόσχομαι, όλα έτσι θα γενούν.

Διώξε το φόβο σου,
με πίστη ακατανίκητη
εγώ τον περιμένω.


Un bel di' vedremo από την Μαντάμα Μπατερφλάυ τού Πουτσίνι.