Γιατί με ξυπνάς, γλυκιά τής Άνοιξης ανάσα;
Στο μέτωπό μου νιώθω το πιο απαλό σου χάδι
Πόσο γρήγορα σπαταλάει κανείς το χρόνο του
τον γεμάτο αγωνίες και καταιγίδες!
Αύριο την κοιλάδα θα διασχίσει ο ταξιδιώτης
θυμίζοντας σε όλους δόξες τού παρελθόντος
Όποιος θελήσει να ψάξει τής νιότης μου το άνθος
θα βρει μόνο πόνο βαθύ και θλίψη δίχως τέλος
Αλίμονο!
Γιατί με ξυπνάς, γλυκιά τής Άνοιξης ανάσα;
Pourquoi me reveiller από τον Βερθέρο τού Μασσενέ. Σε μεγάλη ένταση είναι πραγματικό μεγαλείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου