Moonriver

Ουουου!

Ο ποιητής, δακρυσμένος και με τα μάτια έξω πεταμένα, τέλειωσε την απαγγελία τού νέου του ποιήματος και υποκλίθηκε.

"Μπράβοοο!" ακούστηκε από έναν παρευρισκόμενο κι ο ποιητής χάρηκε. Σύντομα όμως είδε πως τα άλλα μπράβο που περίμενε δεν έρχονταν. Περίμενε λίγο μπας και κάποιος είχε αργήσει να συνειδητοποιήσει αυτά που εκστόμισε. Τίποτα...ένα μόνο μπράβο έμεινε. Δεν άντεξε και είπε στον πλησιέστερο:

-Ρε συ (re shi) εσύ δεν το εγκρίνεις το ποίημα που μόλις διάβασα;

-Όχι, το εγκρίνω...αλλά αφού σε επευφήμησε ο άλλος, τι χρειάζεσαι και το δικό μου "μπράβο"; Γνωστή είναι και η μετριοφροσύνη σου.

-Μμμμ...καλά. Δεν πειράζει, πάντως, να λέμε τη γνώμη μας κι ας είναι ίδια με αυτήν κάποιου άλλου.
                                                    ....................................................

Την επόμενη βραδιά ο ποιητής εκστόμισε ένα άλλο ποίημα, ένα που έγραψε πικαρισμένος από την συμπεριφορά τού κόσμου. Τέλειωσε και υποκλίθηκε, τεντώνοντας τα αυτιά του για να ακούσει τις εκδηλώσεις τού κοινού:

-Ουουου...ακούστηκε από το βάθος τού σαλονιού.

-Ουουου...ακούστηκε από δεξιά.

-Ουουου...από αριστερά. Σε λίγο όλο το τεράστιο σαλόνι αντηχούσε από ένα "ΟΥΟΥΟΥ!"

"Σκάστε πια!!!" είπε ο καλλιτέχνης. "Τι μάζα είστε εσείς;! Ό,τι ηλιθιότητα νομίσει ο ένας, την ασπάζονται κι οι άλλοι..."

Μετάνιωσε ο ποιητής και τράβαγε τη γλώσσα του ως το πάτωμα, να την πατήσει. Να γλιτώσει κι από αυτήν με τις μεγαλοστομίες της κι από την εγωπάθειά του. Για λίγο καιρό έγραψε λιγότερο κι απάγγειλε μόνο το 1/10 όσων είχε γράψει.

Ειρωνεία και συνειρμοί τού Σεπτέμβρη

Ήρθε ο Σεπτέμβρης κι έφερε αυτή την αίσθηση πως τάχα θα φυσήξει νέος αέρας ανάμεσα στα μαλλιά σου. Όλος ο κόσμος περίμενε αυτό το μήνα. Σαν το νερό τών διαφημιστικών σποτ, ένας αφρός που μυρίζει θάλασσα κάνει τους μυώνες και τις ρώγες σου να συστέλλονται. Μοιάζεις με έναν μικρό Δαυίδ που ετοιμάζεται να ξαναχτυπήσει τον Γολιάθ. Και για τον Γολιάθ είναι θέμα παιδείας η ήττα του.

Η δική μου παιδεία είναι εκείνη των πεδίων. Ηλεκτρικό, μαγνητικό, ηλεκτρομαγνητικό. Η παιδεία μου είχε ήδη χάσει κάθε ίχνος ρομαντισμού μαζί με την αίσθηση τού απρόβλεπτου. Το απρόβλεπτο εκφράστηκε σαν αβεβαιότητα. Ως εκεί... Και είπαν πως δεν είναι αλήθεια πως την Τέχνη τη φτιάχνει το όνειρο. Είναι η Τέχνη κατασκεύασμα τού Λόγου, ίσως το όνειρο είναι η πρώτη ύλη. Φαίνεται καθαρά στο σινεμά.

Σινεμά...Ποιος ξέρει αν ο πρωταγωνιστής έχει εξασφαλισμένα λίγα λεπτά -τα τελευταία πλάνα τού φιλμ- με τον αέρα να του φυσάει τα μαλλιά είτε κείτεται νικημένος είτε καλπάζει νικητής; Αλλιώς εγώ δεν κάθομαι - δεν παίζω. Καλύτερα να πάω να βρω μια κωμωδία ή ένα χαρντ κορ πορνό -ακόμα καλύτερα. Εκεί φτάνει να κρεμάσεις ένα αγκίστρι σε κάθε θηλή σου και να κοιτάξεις λάγνα το φακό. Νέος ή γέρος, άσχημος ή ωραίος, λευκός ή νέγρος θα κλέψεις την παράσταση.

Γιατί όλα αυτά; Γιατί θέλει να αρχίσει καθαρά ο Σεπτέμβρης μα πρώτα απαιτεί ένα τέλος. Για μια φορά ας είμαστε σοβαροί. Το τέλος δε φτιάχνεται με βρισιές για τον παγαπόντη εραστή τού καλοκαιριού που τα 'φτιαξε με άλλην. Τι 'χες Γιάννη; Τι 'χα πάντα...Θέλω όμως ακόμα πιο πολλά. Το Σεπτέμβρη οι εραστές δε βρίζονται. Λες και σκοτώνονται, λες και κάτι γίνεται και δε μένει πίσω πια κανένας! 

Ήθελε off road

Κουτσομπολεύοντας από δω κι από κει, φτάνουμε και στον Πουτσίνι (1858-1924), τον μεγαλύτερο οπερίστα όλων τών εποχών. Ίσως τον υπέρτατο καλλιτέχνη γι' αυτούς που αγαπούν την όπερα. Ο μεγάλος αυτός μουσικός δεν έχει να μας δείξει μια άτυχη ζωή ή κάποιο ασκητικό βίο. Ούτε οι φωτογραφίες του τον παρουσιάζουν σκεπτικό, με κείνο το ύφος τού διανοούμενου που είναι έτοιμος να αυτοκτονήσει, κατσούφης και άσχημος.
Ο Πουτσίνι θυμίζει περισσότερο το σύγχρονο ποπ καλλιτέχνη: δανδής, γυναικάς, με ιδιαίτερη αγάπη στα αυτοκίνητα (τής εποχής του) λένε πως συχνά εισέπραττε κλήσεις για ...υπερβολική ταχύτητα. Μετά από δική του επιθυμία, η Λάντσα κατασκεύασε γι' αυτόν το πρώτο οφ ρόουντ αμάξι. Ο καλλιτέχνης είχε εκφράσει την επιθυμία για ένα πιο γερό αυτοκίνητο που να αντέχει και στα πιο άγρια εδάφη, όχι μόνο στους δρόμους.

Κλικ 21