25 Νοεμβρίου, 2009

Πότε κάθε μαρτύριο


Έριξαν αυτόν στο χείριστο των καταγωγίων
όπου πλήρης απουσία ζώντων κυριαρχεί
μόνο σκιές γεννά των αναμνήσεων η ομίχλη
που μακάβρια τη νύχτα το νου σου νανουρίζει

Τα λίγα απομεινάρια του για ν' ανασύρουν
όταν μετά καιρόν ενός έτους επιστρέψαν
για τον πλήρη αφανισμό του να βεβαιωθούν
προ αποτροπαίου εκπλήξεως ευρεθήκαν

Αλοίμονο! οι άνθρωποι λησμονούν πολλά
τις ευγενείς και ευσεβείς, τις θεόσταλτες
καθώς και τις ανόσιες αυτών προθέσεις
ξεχνούν πότε κάθε μαρτύριο φτάνει σ' ένα τέλος

Έτσι όταν αμέριμνοι στον ίδιο τόπο επήγαν
για να παραχώσουν εκεί και κάποιον άλλον
-κατά την ίδιαν τους την προσφιλή συνήθεια-
φρικτό ήταν το θέαμα βασάνου που αντικρύσαν

Βρήκαν αυτόν να περιδιαβαίνει ακέραιος
το σκοτεινό τού μαρτυρίου του λίκνο
που με περίτεχνους κύκλους και γραμμές
και αφοσίωση περισσή είχε διακοσμήσει.


Ταπεινά για τον Ε. Α. Πόου


Δεν υπάρχουν σχόλια: