Αφού ο Α. είδε και ξαναείδε ένα χαζοβιντεάκι των Army of Lovers που βρήκε στο διαδίκτυο συνέχισε να μου λέει:
-Πλάκα έχουν...μου θυμίσανε αυτούς τους τύπους εκεί μέσα, που όταν θέλανε να σε πείσουνε πως λένε την αλήθεια σου επισημαίναν ότι μιλάνε "παντελονάτα" και "στα παντελόνια που φοράω". Μετά, όταν βγαίνανε "ταξιδιάρηδες" και ψεύτες πάλι λέγανε "στα παντελόνια που φοράω".
-Χα χα!... και κάθε φορά που βγαίνανε ψεύτες ορκιζόντουσαν σε διαφορετικά παντελόνια;
-Ακριβώς. Που το κατάλαβες; Τους έλεγα εγώ "στρινγκάτα μου τα λες, μου φαίνεται". Όχι ρε, στα παιδιά μου, σου λέω...
-"Με ταξιδεύεις, AEGEAN με πας", τους έλεγα! Ξέρεις πως το παίρνουν κατάκαρδα όταν τους λες πως λένε ψέματα; Αααα...πληγώνονται, χώμα γίνονται. Δεν τους νοιάζει να το καταλαβαίνεις ότι ψεύδονται αλλά τους πληγώνει να τους το λες. Κατεβάζουν τα μάτια, κοκκινίζουνε. Εμείς οι απ' έξω νοιαζόμαστε μην μας πάρουν χαμπάρι όταν λέμε ψέματα. Εκείνοι νοιάζονται μην τους το πεις...κι ας το ξέρεις!
-Νομίζω ότι και η νομική έννοια του σωφρονισμού δεν είναι το "να βάλεις μυαλό" αλλά το "να φέρεσαι όπως κάποιος που έχει βάλει μυαλό". Αρκεί να φέρεσαι έτσι. Δεν εξετάζεται αν όντως άλλαξες εσωτερικά.
-Βέεεβαια!...Αυτό μου το εξήγησε κάποιος γνώστης του Σωφρονισμού. Μπορείς να συνεχίσεις να είσαι σατανιστής, αρκεί να σε βλέπουν να έχεις εικόνες στο κελί σου ή να προσφερθείς να βάψεις το εκκλησάκι της φυλακής. Η συμπεριφορά μετράει, όχι το τι πιστεύεις.
-Τι βλακείες! Τι νόημα έχει αν γίνεται κάτι προσποιητά, χωρίς πραγματική μεταμέλεια;
-Έλα, μωρέ...Γιατί το λες αυτό; Και στην "κοινωνία" πιστεύεις ότι νοιάζεται κανείς για το τι σκέφτεσαι εσύ, αν εσύ κάνεις ό,τι αυτουνού του αρέσει; Κιχ δε θα ακουγόταν αν όλοι κάναμε αυτό που περιμένουν από μας οι άλλοι. Κι ας σκεφτόμασταν ό,τι θέλουμε από μέσα μας...Έτσι λοιπόν, που λες: Πες ψέματα, ας καταλάβουν ότι λες ψέματα, μόνο μην τυχόν και βρεθείς στη θέση εκείνου που τον καταχωρούν σαν "ταξιδιάρη, ποιητή, θέατρο Β. Ελλάδος κ.λπ.".
-Διότι μετά δε σε πιστεύουν ποτέ, ακόμα κι αν λες την αλήθεια. Λογικό το βρίσκω.
-Εσύ, ρε αγαθιάρη, το βλέπεις από τη μεριά σου και εν μέρει ισχύει αυτό. Αν π.χ. πας να σκηνοθετήσεις "κρέμασμα" και δεν το κάνεις ad hoc, κατά πως πρέπει, και σε πάρουν χαμπάρι ότι επρόκειτο γι' απλή πετσετιά - τρίψιμο δηλαδή με την πετσέτα ώστε να κοκκινίσει ο λαιμός σου - την έχασες την αξιοπιστία σου. Ναι, αλλά μαζι με την αξιοπιστία σου χάνεις και την παντελονοσύνη σου, δε σ' εμπιστεύετα μετά κανεις στα νταλαβέρια. Το λένε νταΛαβέρι χάριν ευφωνίας κι όχι νταΡαβέρι όπως είναι το σωστό. Σωστό είναι το "νταΡαβέρι" -dare e avere- όπως λένε οι Ιταλοί...
Α!...μόλις δούμε 2-3 φορές ακόμα αυτό το βιντεάκι με τους γκαίη, τώρα που είπα "Ιταλοί", βάλε μου να ακούσω τον Ύμνο του Μαμέλι.
-Ο.Κ. Θα στο βάλω. Αν, ας πούμε δεν χάσεις την αξιοπιστία σου στο νταραβέρι, τι ...ευεργετήματα έχεις;
-Μπορείς να υπόσχεσαι στους πάντες τα πάντα και να τους παίρνεις τα πάντα. Άστα για πιό αργά αυτά. Πάντως, μιλάμε ότι σε κοροϊδεύει όλη η φυλακή...Και ξυραφιές να γεμίσεις όλο σου το στήθος και τα μπράτσα σου, πάλι υποτιμητικά θα σου λένε:"Τι έγινε, ρε; Πάλι σε γρατζουνήσανε οι γάτες;" . "Ποιές γάτες μωρέ..".θα λες εσύ, με τις γάζες τυλιγμένος, πιτσιλώντας τα πάντα με αίμα. Και τα κωλόπαιδα θα σου λένε: "Κάαατι γάτες από το Νέο Κόσμο". Εσύ θα ματώνεις και θα πονάς και θα σκέφτεσαι και τη... χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ.
-Ήτοι;
-Ήτοι ποιός θα σου ξαναδώσει πρέζα καλή; Ποιός θα σου δώσει ολόκληρο καπάκι που να μην είναι απλό ντεπόν;;;
-Τι χαπάκι;
-Καπάκι, ρε...όχι χαπάκι. Μονάδα μέτρησης περιεκτικότητας είναι το καπάκι του bic...γιά ό,τι βρίσκεται σε μορφή σκόνης και προς πούλημα. Για κάνε εχθρούς εκεί μέσα, να πληρώνεις 50000 δρχ για ένα "καπάκι" που έχει πάνω πάνω λίγο "πράμα" και πιό κάτω μόνο ντεπόν θα βρεις.
-Το πας στο ναρκωτικό, Α.; Έτσι δεν είναι; Ρώτησα σαν λιγούρης πεινασμένος για προχωρημένα θέματα.
-Φτάνει, σταμάτα αυτό το τραγούδι με τους γκαίη. Ωραία μουσική, πάντως. Τον Ύμνο του Μαμέλι τον βρήκες; Βαρέθηκα τους ΑΡΜΥ ΟΦ ΛΑΒΕΡΣ
-Ναι.
-Ε, ΆΝΤΕ ΒΑΛΤΟΝ!
-Πλάκα έχουν...μου θυμίσανε αυτούς τους τύπους εκεί μέσα, που όταν θέλανε να σε πείσουνε πως λένε την αλήθεια σου επισημαίναν ότι μιλάνε "παντελονάτα" και "στα παντελόνια που φοράω". Μετά, όταν βγαίνανε "ταξιδιάρηδες" και ψεύτες πάλι λέγανε "στα παντελόνια που φοράω".
-Χα χα!... και κάθε φορά που βγαίνανε ψεύτες ορκιζόντουσαν σε διαφορετικά παντελόνια;
-Ακριβώς. Που το κατάλαβες; Τους έλεγα εγώ "στρινγκάτα μου τα λες, μου φαίνεται". Όχι ρε, στα παιδιά μου, σου λέω...
-"Με ταξιδεύεις, AEGEAN με πας", τους έλεγα! Ξέρεις πως το παίρνουν κατάκαρδα όταν τους λες πως λένε ψέματα; Αααα...πληγώνονται, χώμα γίνονται. Δεν τους νοιάζει να το καταλαβαίνεις ότι ψεύδονται αλλά τους πληγώνει να τους το λες. Κατεβάζουν τα μάτια, κοκκινίζουνε. Εμείς οι απ' έξω νοιαζόμαστε μην μας πάρουν χαμπάρι όταν λέμε ψέματα. Εκείνοι νοιάζονται μην τους το πεις...κι ας το ξέρεις!
-Νομίζω ότι και η νομική έννοια του σωφρονισμού δεν είναι το "να βάλεις μυαλό" αλλά το "να φέρεσαι όπως κάποιος που έχει βάλει μυαλό". Αρκεί να φέρεσαι έτσι. Δεν εξετάζεται αν όντως άλλαξες εσωτερικά.
-Βέεεβαια!...Αυτό μου το εξήγησε κάποιος γνώστης του Σωφρονισμού. Μπορείς να συνεχίσεις να είσαι σατανιστής, αρκεί να σε βλέπουν να έχεις εικόνες στο κελί σου ή να προσφερθείς να βάψεις το εκκλησάκι της φυλακής. Η συμπεριφορά μετράει, όχι το τι πιστεύεις.
-Τι βλακείες! Τι νόημα έχει αν γίνεται κάτι προσποιητά, χωρίς πραγματική μεταμέλεια;
-Έλα, μωρέ...Γιατί το λες αυτό; Και στην "κοινωνία" πιστεύεις ότι νοιάζεται κανείς για το τι σκέφτεσαι εσύ, αν εσύ κάνεις ό,τι αυτουνού του αρέσει; Κιχ δε θα ακουγόταν αν όλοι κάναμε αυτό που περιμένουν από μας οι άλλοι. Κι ας σκεφτόμασταν ό,τι θέλουμε από μέσα μας...Έτσι λοιπόν, που λες: Πες ψέματα, ας καταλάβουν ότι λες ψέματα, μόνο μην τυχόν και βρεθείς στη θέση εκείνου που τον καταχωρούν σαν "ταξιδιάρη, ποιητή, θέατρο Β. Ελλάδος κ.λπ.".
-Διότι μετά δε σε πιστεύουν ποτέ, ακόμα κι αν λες την αλήθεια. Λογικό το βρίσκω.
-Εσύ, ρε αγαθιάρη, το βλέπεις από τη μεριά σου και εν μέρει ισχύει αυτό. Αν π.χ. πας να σκηνοθετήσεις "κρέμασμα" και δεν το κάνεις ad hoc, κατά πως πρέπει, και σε πάρουν χαμπάρι ότι επρόκειτο γι' απλή πετσετιά - τρίψιμο δηλαδή με την πετσέτα ώστε να κοκκινίσει ο λαιμός σου - την έχασες την αξιοπιστία σου. Ναι, αλλά μαζι με την αξιοπιστία σου χάνεις και την παντελονοσύνη σου, δε σ' εμπιστεύετα μετά κανεις στα νταλαβέρια. Το λένε νταΛαβέρι χάριν ευφωνίας κι όχι νταΡαβέρι όπως είναι το σωστό. Σωστό είναι το "νταΡαβέρι" -dare e avere- όπως λένε οι Ιταλοί...
Α!...μόλις δούμε 2-3 φορές ακόμα αυτό το βιντεάκι με τους γκαίη, τώρα που είπα "Ιταλοί", βάλε μου να ακούσω τον Ύμνο του Μαμέλι.
-Ο.Κ. Θα στο βάλω. Αν, ας πούμε δεν χάσεις την αξιοπιστία σου στο νταραβέρι, τι ...ευεργετήματα έχεις;
-Μπορείς να υπόσχεσαι στους πάντες τα πάντα και να τους παίρνεις τα πάντα. Άστα για πιό αργά αυτά. Πάντως, μιλάμε ότι σε κοροϊδεύει όλη η φυλακή...Και ξυραφιές να γεμίσεις όλο σου το στήθος και τα μπράτσα σου, πάλι υποτιμητικά θα σου λένε:"Τι έγινε, ρε; Πάλι σε γρατζουνήσανε οι γάτες;" . "Ποιές γάτες μωρέ..".θα λες εσύ, με τις γάζες τυλιγμένος, πιτσιλώντας τα πάντα με αίμα. Και τα κωλόπαιδα θα σου λένε: "Κάαατι γάτες από το Νέο Κόσμο". Εσύ θα ματώνεις και θα πονάς και θα σκέφτεσαι και τη... χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ.
-Ήτοι;
-Ήτοι ποιός θα σου ξαναδώσει πρέζα καλή; Ποιός θα σου δώσει ολόκληρο καπάκι που να μην είναι απλό ντεπόν;;;
-Τι χαπάκι;
-Καπάκι, ρε...όχι χαπάκι. Μονάδα μέτρησης περιεκτικότητας είναι το καπάκι του bic...γιά ό,τι βρίσκεται σε μορφή σκόνης και προς πούλημα. Για κάνε εχθρούς εκεί μέσα, να πληρώνεις 50000 δρχ για ένα "καπάκι" που έχει πάνω πάνω λίγο "πράμα" και πιό κάτω μόνο ντεπόν θα βρεις.
-Το πας στο ναρκωτικό, Α.; Έτσι δεν είναι; Ρώτησα σαν λιγούρης πεινασμένος για προχωρημένα θέματα.
-Φτάνει, σταμάτα αυτό το τραγούδι με τους γκαίη. Ωραία μουσική, πάντως. Τον Ύμνο του Μαμέλι τον βρήκες; Βαρέθηκα τους ΑΡΜΥ ΟΦ ΛΑΒΕΡΣ
-Ναι.
-Ε, ΆΝΤΕ ΒΑΛΤΟΝ!
4 σχόλια:
"Ρώτησα σαν λιγούρης πεινασμένος για προχωρημένα θέματα."
Τι διαστροφή κι αυτή alex....
όχι δική σου προσωπικά
(μην παρεξηγηθώ κιόλας....)
Ο ύμνος είναι όλα τα λεφτά...
Δηλ, η μπέσα είναι στοιχείο ανθρωπιάς εκεί μέσα;
Μαλιστα, μαθαίνω σιγούλια-σιγούλια..
Ξέρεις και στην αγορά του Ρέντη, μετράει αυτό. Μια λέξη είναι συμβόλαιο, καλύτερο κι απο χαρτί..
Παράξενη μπεσα, nk...
Ε, καλά ...10 διαστροφές συγχωρούνται στον καθένα μας, meril.
Δημοσίευση σχολίου