Οι ίδιοι που πρεσβεύουν ότι δεν πρέπει να κρίνουμε τους άλλους, ξεχνούν το savoir vivre τους μόλις συναντήσουν κάποιον που τους κρίνει. Γίνονται τότε κι εκείνοι κριτές - πολλές φορές γιαλαντζή γιατί έχουν έτοιμη την ατάκα τους: "κάποτε θα κριθούν και οι κριτές" - αποδεικνύοντας πως κατά βάθος αυτό που επιθυμούν είναι η ανοχή των άλλων έστω και προσποιητή.
Και με πόση ηττοπάθεια προσθέτουν "αυτή είναι η γνώμη μου..."!
Ε, βέβαια η "γνώμη τους". Δεν χρειάζεται η διευκρίνιση πως δεν πρόκειται για τη γνώμη του...Einstein.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου