Ανακλάσεις

Θα 'θελα λίγο  να ελευθερώσω τις αισθήσεις μου
ας ακούν και ας βλέπουν αυτά που εκείνες θέλουν
κουράστηκε ο νους μου να διατάζει  στρατιώτες
που παραπαίουν μες τις βαριές τους πανοπλίες

Μήπως ν' απαρνιόμουν καθημερινές χαρές και λύπες
και μέσα απ' το υπομονετικό ξερίζωμα τών πόθων
να ανακαλύψω την αληθινή ουσία αυτού τού Είναι
που στις σπάνιες συμμαχίες μου μ' ενοχές επιβιώνει

Ίσως γίνει σοφότερη η ύπαρξή μου αν για λίγο
κοιτάξω το δέντρο και ας χάσω  ολόκληρα δάση
αν απαλλαγώ απ' αυτό το αδιαίρετο ανίκητο Ένα
κι αφοσιωθώ μοναχά στου φωτός τις ανακλάσεις