Κορίνα

Στάθηκε στη διασταύρωση σκεφτικός κοιτώντας αμήχανα δεξιά κι αριστερά. Ένιωθε παράξενα γιατί, για νιοστή μέρα στη σειρά, δεν μπορούσε να εξηγήσει την αίσθηση παντοδυναμίας  που τον κυρίευε χωρίς όμως αυτή να συνοδεύεται από τη συνηθισμένη σωματική ευεξία. Κάτι ξένο κινήθηκε μέσα του σαν χοντρό ψάρι κι ένα κύμα ναυτίας τού ήρθε κάτω από το στέρνο. Το απέδωσε στο απαίσιο φαγητό τής προηγούμενης βραδιάς αλλά αμέσως παραδέχτηκε πως η αιτία δεν μπορούσε να είναι αυτή.

Οι άνθρωποι γύρω του ψήλωσαν απότομα κι άρχισαν να τον κουτσομπολεύουν πάνω από το κεφάλι του. Μια γαλάζια γλίτσα  έτρεχε από το στόμα τους την ώρα που μιλούσαν κι έπεφτε στα ρούχα του. Ο άμοιρος προσπαθούσε να γλιτώσει τα ακάλυπτα μέρη του από τα εκκρίματά τους. Φαντάστηκε τον εαυτό του να σηκώνεται από τον χλοοτάπητα ενός γηπέδου στις κερκίδες τού οποίου όλοι τον γιούχαραν, χωρίς να ξέρει το γιατί. Ένιωσε όπως νιώθουν τα ποντίκια όταν στο τυφλό τρέξιμό τους, αντί για έξοδο, συναντούν έναν τοίχο που τους ματαιώνει τη φυγή. Κοίταξε βιαστικά γύρω του για να βρει τον πάγκο τής ομάδας του, το πιό φιλόξενο μέρος για έναν ποδοσφαιριστή όταν χτυπηθεί ή όταν ο όχλος τον περιλάβει με τα κέρματα και τους αναπτήρες.

Όταν τέλειωσε η πτώση τών αντικειμένων στην σύντομη φαντασίωση, εκείνος επέστρεψε στην ψυχική κατάσταση που βρισκόταν στην αρχή: μόνος, στατικός μα κι ασταθής ανάμεσα σε άλλους που ήταν ολόιδιοι μ' αυτόν και προσπαθούσαν πανικόβλητοι να τρέξουν δεξιά κι αριστερά για να ξεφύγουν - από τι;  Ένιωθε ακόμα τη ναυτία να ανακατεύει με την ουρά της το στομάχι του και στα αυτιά του άκουγε ένα τύμπανο να χτυπάει σε τρελό κρεσέντο. Θόρυβος σαν από μια μπάλα τού μπόουλινγκ στη δική της αποστολή: να ερημώσει το διάδρομο από τις άχρηστες κορίνες που ματαιόδοξες ορθώνουν το χαμηλό ανάστημά τους, ανήμπορες να ξεφύγουν, ακόμη κι όταν η βαριά μπάλα έχει ειδοποιήσει ότι είναι ήδη πολύ κοντά.