Σκέφτηκε

Σκέφτηκε πως αν είχε δεχτεί να κάνει εκείνη την περίφημη συζήτηση, εκείνη που θα έλυνε όλες τις παρεξηγήσεις...Ύστερα, αν στα όρια που του επέτρεπε η δουλειά του, έβρισκε το χρόνο για εκείνη τη συνάντηση. Σκέφτηκε...Αν μπορούσε κιόλας να αποφύγει κάτι κοινωνικές υποχρεώσεις που είχαν πια χρονίσει κι έπρεπε να διεκπεραιωθούν επειδή κάθε μέρα αναβάλλονταν... Αν δεν επρόκειτο να χάσει δυο ώρες στη διαδρομή, στο πήγαινε-έλα...Να μπορούσε να έχει εμπιστοσύνη πως αυτά που θα ακούσει θα είναι η αλήθεια, ολόκληρη η αλήθεια...Θα προτιμούσε βέβαια εκείνη η συνάντηση να έμενε μυστική, να μην το μάθαινε όλος ο κόσμος. Σκέφτηκε...Αν υπήρχε ένα κατάλληλο μέρος για μια τόσο σοβαρή συζήτηση, με ησυχία και χωρίς διακοπές. Ευχής έργον βέβαια θα ήταν να ένιωθε κι ο ίδιος τόσο άνετα ώστε να εκφράσει ελεύθερα αυτό που ήθελε να πει. Σκέφτηκε και ξανασκέφτηκε μέχρι που αργότερα θυμήθηκε πως με το πρόσωπο εκείνο μιλούσαν μια γλώσσα ο καθένας, μια γλώσσα διαφορετική από αυτήν του άλλου.