Τι λες, ρε Νικολάκη;

Ναι, ήταν ο φίλος μου ο Νίκος που σκάλιζε, από το δικό μου pc, το ιστολόγιό μου. Κοιτώντας την οθόνη, έλεγε κάθε τόσο:
-Καλόοο...καλόοο. Εντάξει, βγε συ...αλλά κάνε και τη ζωή σου, όχι όλη μέγα ιστολόγιο. Αχ, να! Αυτό μ' αγέσει πολύ!

Έτσι μίλαγε ο Νικολάκης, το ρ το έλεγε γ (όπως world) και το γ το έλεγε γ (όπως wrist). Τι εννοούσε όμως ο παίκτης "κάνε και τη ζωή σου, όχι όλη μέρα ιστολόγιο";

-Ποιά "όλη μέρα" ρε Νικολάκη; Άμα δε σου αρέσει το ιστολόγιο, πες το καθαρά ότι χάνω το χρόνο μου.

-Μην παγεξηγιέσαι, καλέ. Μια γνώμη είπα...Δουλειά δεν είχα και έγιχνα μια ματιά.

-Δουλειά δεν είχες, ε; Ξέρεις τι λένε πως κάνει ο διάολος όταν δεν έχει δουλειά...

-Απαυτώνει τα παιδιά του!

-Όχι...λοιπόν τι σού λέει το ιστολόγιο;

-Καλό είναι, δε λέω, αν και δε συμφωνώ με όλα όσα λες...

-Τι; Τι είπες;

-Καλό είναι, λέω...

-Όχι, όχι αυτό...το άλλο που είπες.

-Είπα, βγε παιδί μου, πως δε συμφωνώ με όλα όσα λες!

-Τι λες, ρε Νικολάκη που δε συμφωνείς με όλα όσα λέω... Αυτό δα έλειπε! Ξέρεις, ρε Νικολάκη, τι στομάχι χρειάζεται για να γράφεις αυτά που γράφεις έτσι ώστε κι εσύ να νιώθεις πως είπες αυτό που ήθελες να πεις αλλά να τού αρέσει και τού άλλου που σε διαβάζει -να τού αρέσει και τού καλοπροαίρετου αλλά και τού παπάρα που θα βρει την ιδέα σου ανόητη πλην όμως δε θα σου το πει.


-Καλά κι εσένα τι σε νοιάζει, αν ο άλλος πει ότι γάφεις βλακείες; Στα τέτοια σου. Εγώ δε μασάω από κάτι τέτοια, τους γάφω όλους στα καγύδια μου.

-Καλά εσύ έχεις μεγάλα καρύδια, Νικολάκη. Εγώ δε νιώθω τόσο δυνατός, μικρά είναι τα καρύδια μου Νικολάκη. Ποιό "ιστολόγιο όλη μέρα"; Την πιο πολλή ώρα μπρος σ' αυτό το μαραφέτι δεν την ξοδεύω για τούτα που διαβάζεις. Ταξίδια σχεδιάζω, φιλαράκο: δρομολόγια πλοίων και τρένων που διασχίζουν την Ευρώπη, που περνάνε σύνορα και τούνελ, ταχύτητες αστραπής, Άμστερνταμ, Βιέννη, Μπρυζ, Μόναχο, Μασσαλία, Λυών, Παρίσι. Βλέπω τις ώρες, τις αποστάσεις υπολογίζω και τις ώρες. ΄Υστερα το ρολόι μου κοιτάζω και πέφτω για ύπνο. Εκεί, μέσα στον ύπνο μου, βρίσκω πάντα κάποιον που σβήνει από τη μνήμη μου τα δρομολόγια...κι έτσι την άλλη μέρα αρχίζω πάλι απ' την αρχή.