Θα έχουμε απουσιάσει επί πολύν καιρό
όταν, παλιννοστούντες νοσταλγοί,
δούμε πως έγιναν αλλαγές ένα σωρό
όλες σχεδόν εν τη πλήρη αγνοία μας
Άλλαξαν, θα πούμε, όλα συλλήβδην
Τι ζωή δίχως τάξιν και ηθικήν!
σε λαϊκή αγορά ακατάστατη
ιδέες πωλούνται, φύρδην μίγδην
Φίλοι παλιοί, συνοδοιπόροι αγώνων
τώρα πώς μοιάζουν όλοι όχλος χύδην
μένει να γυρίσω την πλάτη μου σ' αυτήν
την απόφαση που πάρθηκε ερήμην μου
4 σχόλια:
Άντε τώρα να προσέξεις το ποίημα!
Όταν συνέλθω...θα σχολιάσω.
(με αποπροσανατόλισες εντελώς...την τρέλανες τη "πυξίδα")
Μην κοιτάς το δέντρο και χάνεις το δάσος.
Η σάρκα φίλε μου...πολλές φορές υπερνικάει το πνεύμα!
Καλό...του έβαλες κι εσύ το "κουστουμάκι του"...και τολμηρός χωρίς να "σηκώσεις" κανένα σακάκι!
(θα ακολουθήσω κι εγώ τη συνταγή σου...ως προς το τολμηρός...με τα "κουστουμάκια" δεν τα πάω καλά)
Ιδού η Ρόδος ιδού το ποίημα!
Δημοσίευση σχολίου