Αν παρ' ελπίδα

"Αν παρ' ελπίδα κοιμηθούμε στο ταξίδι;", λες... (Όλο σκοτούρες βάζεις στο μυαλό σου). Σωστά, στα ταξίδια, οι σκοτούρες ανήκουν στα καράβια, στα κάρα, στα τρένα. Το δίχως άλλο... Υπάρχουν άλλοι να νοιαστούν: τα πληρώματα, ο οδηγός, ο αγωγιάτης. Για τον επιβάτη...(θες να το ακούσεις, ε;), για τον Τ-Α-Ξ-Ι-Δ-Ι-Ω-Τ-Η ! Φέρνει ανατριχίλα η λέξη!-  μένει ένας ύπνος. Χαλάρωσε στο ταξίδι σου...ακούμπα το κεφάλι σου στην ποδιά μου. Δεν έχεις να σκεφτείς τι θα γίνει αν σε πάρει ο ύπνος. Ναι, έτσι κι αλλιώς ...Είπαμε...Είπαμε: πάντα αποβιβαζόμαστε στο τέρμα εμείς. Ακόμα και να σε πάρει ο ύπνος, τών τουριστών οι βαλίτσες που τσουλάνε πάνω στις ρόδες τους, περνώντας δίπλα σου θα σε ξυπνήσουν.