Συστρεφόταν μες τον κολπίσκο η γλώσσα μου
"Έτσι πρέπει" είχες πει
"Μόνον αυτό...μέχρι να έρθει η ώρα
που η θάλασσά μου θα φουσκώσει
κι έτοιμη θα 'ναι να δεχτεί το ορμητικό σου κύμα"
Στις συστροφές της πάνω, η γλώσσα μου
έγραφε λέξεις, φράσεις κι έργα τού θεάτρου,
Ασκητικής πονήματα, προσμονής και πόθου
Εγκράτειας πραγματείες
Μα να που ήρθε η μέρα: Διακόρευση-Πρεμιέρα
με πρωταγωνιστή άλλον κι όχι εμένα
Αυτός με βία διαπέρασε, εξέσκισε τις λέξεις
Από αυτές, λίγες συλλαβές μείναν πάνω στα μύρτα
που έκτοτε κρέμονται πια, σαν την κλειστή αυλαία
5 σχόλια:
βαθιά υπόκλιση...........
Αχ...πόσες τέτοιες υποκλίσεις θυμάμαι από τα χρόνια στο ΔΝΤ.
DSK
πάντοτε να τις τιμάτε
και όχι μόνο να τις θυμάστε
είναι ιδανικές ασκήσεις του εγώ
οι βαθιές υποκλίσεις
Προϊούσης τής ηλικίας η βαθιά υπόκλιση καθίσταται δυσχερής, φλας.
Ενημερώθηκα για την ανάρτησή σου "Πέη ιτ φόργουορντ"
χαχα σώπα! έχει και η εκγύμναση τον τρόπο της σε κάθε ηλικία :p
τί εννοείς πως ενημερώθηκες;
θα την είδες στο μπλογκ μου όπως συνήθως..
την έχεις δει; είναι καλή ταινία.
Δημοσίευση σχολίου