Εεε ναι
δεν θα υπάρχει ώρα που εμείς
να μην μπορούμε να τηλεφωνηθούμε
ούτε ώρα ακατάλληλη
για να χτυπήσει ο ένας την πόρτα τού άλλου
Αλίμονο ...μια ώρα ανάγκης
άνθρωποι είμαστε
Μπορεί κάτι να τύχει!
Το ήξερα, δεν είναι αυτό που κάποτε θα λείψει
Όμως θα λείψει εκείνη η υποψία
πως γεμάτο βάλιουμ είναι το ποτό μου
τα κρυφά μου τα τηλεφωνήματα
από την τουαλέτα θα μου λείψουν
Η ανία τών θερινών μας διακοπών
και η βαρεμάρα τού "πάλι οι δυό μας!"
Τις τόσες ανεξήγητες εγκυμοσύνες σου
που δεν ταίριαζαν ποτέ με τις ημέρες τού έρωτά μας
πόσο θα νοσταλγήσω...
κι όλα εκείνα που γίνονταν
από τότε που ο έρωτας έγινε "σεξ"
κι εγώ ένα μάτσο γρανάζια, τροχαλίες
όχημα που οι ρόδες του κολλήσανε στη λάσπη
3 σχόλια:
Ωχ!... Γι αυτό δεν απαντάς εσύ στα e-mails!
Ε, ναι...εσείς ετοιμάζετε το βιβλίο σας τώρα. Εμάς μας βάζουν βάλιουμ στο χαμομήλι μας.
Πάρα ταύτα...ο φίλος είναι εδώ και σε συμπονάει!
(Σου 'χω αφιέρωση στο blog..."μη μασάς !"...μαζί θα το περάσουμε κι αυτό...θα πιω κι εγώ χαμομήλι σήμερα...ικανοποιημένος;)
Δημοσίευση σχολίου