Μια γραία

Κάθε βράδυ μια γραία βγαίνει στο μπαλκόνι
Με μια γόπα ανάμεσα στα ζαρωμένα χείλη
Φυσάει ο αέρας και την κάφτρα ζωπυρώνει
Επιστρέφουν τα νιάτα, ο γιός κι ο άντρας
Ύστερα ο αέρας σταματά και την αφήνει μόνη