Έπρεπε να σωθώ οπωσδήποτε
πού χρόνος να σκεφτώ εσένα!
Οι ώρες φάνηκαν λίγα λεπτά
Η όραση, η ακοή, η κίνηση
δούλευαν δαιμονισμένα
Ίδια με άρρωστο εσκέφτηκα:
όλου τού κόσμου την πανάκεια
την ήθελα μόνο για μένα
Την ύπαρξή σου θυμήθηκα πολύ μετά
τότε που είδα μακριά μου
τις πολύχρωμες παντόφλες σου
το καμένο εμπριμέ σου φουστάνι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου